Vikan - 27.12.1991, Blaðsíða 72
JÓNA RÚNA KVARAN
■ Með þessu móti getur hver
og einn verið viss um að næsta
ár verður á allan hátt ennþá
tilkomumeira, einmitt vegna
þess að við erum búin að átta
okkur á að það þarf að næra
andann eða sálina ekkert síður
en líkamann.
■Það þarf eina verulega fúla
eða leiðinlega, jafnvel
þrautafulla, aðgerð á dag í því
skyni að efla staðfestu okkar og
stöðugleika, ásamt trú á eigið
mikilvægi og annað ágætt í
manngerðinni.
■ Mistök eru til að læra af þeim
og þess vegna er enginn
ástæða til að sýta þau eftir á.
Við gerum nefnilega þegar
betur er að gáð oftast það sem
við höfum vit til.
ingarstefnu hið snarasta og látum einskis
ótreistað til að gera starfsemi heilans öfluga og
máttuga í gegnum heila herdeild af góðum,
raunsæjum, kærleikshvetjandi og skynsam-
legum hugsunum. Þær verða síðan sú fæða
sem daglega styrkir okkar innra líf. Heilann
notfærum við okkur sem stjórntæki sem við
getum valið hugsanir í. Þannig viðhöldum við
hæfni hans til að starfa á sem happadrýgstum
grundvelli, í þeirri trú að það skili árangri sem
um munar í átt til meiri vellíðunar hið innra
með okkur.
KOSTUR AÐ STYRKJA
MANNGERÐINA
Jafnframt þessu gerum við, eins og áður
sagði, tvennt til að viðhalda persónuleika okk-
ar og manngerð. Það þarf eina verulega fúla
eöa leiðinlega, jafnvel þrautafulla, aðgerð á
dag í því skyni að efla staðfestu okkar og
stöðugleika, ásamt trú á eigið mikilvægi og
annað ágætt í manngerðinni. Það er til dæmis
hægt að ákveða í dag að brosa við konunni í
næsta húsi um leið og hún gengurfram hjá, þó
okkur finnist manneskjan ekki eins og sniðin
fyrir okkar annars ágætu þarfir. Eins gætum
við ákveöið að taka til í ruslaskúffunni sem viö
erum búin að yfirfylla svo á iiðnu ári að það
liggur við að út úr henni fijóti ef okkur verður
óvart á að reka okkur í eitthvað sem við þurf-
um á að halda úr henni.
Það sem við gerum aftur á móti til að efla
persónulegan áhuga okkar á því hvað við
erum annars meiri háttar og áhugaverð er allt-
af eitthvað sem er bersýnilega styrkjandi fyrir
sjálfsmatið og til að auka tiltrú okkar á að í okk-
ur finnist manngerð sem fáir eða engir ættu að
missa af viðkynningu viö. Við gætum til dæmis
farið (leikhús eða góðan göngutúr. Eins getum
við horft á okkur í svo sem hálftíma í spegli,
bara til að við séum alveg viss um að það sé
mikils virði að berja okkur augum, af því að við
erum svo ótrúlega sæt og á annan hátt aðlað-
andi. Ekki væri verra að brosa ögn meira hvert
til annars, sérstaklega að tilefnislaus.
Ef við gerðum tvisvar á dag út næsta ár
þetta tvennt, ásamt því að efla allar þær já-
kvæðu hugsanir sem liggja á lausu alls staöar
innan seilingar, er ekki vafi á að við næstu ára-
mót verða það þónokkuð sigurvissir ef ekki
sælir einstaklingar sem kveðja það ár með
bros á vör.
ÁRÍÐANDI AÐ NÆRA INNRA LÍFIÐ
Með þessu móti getur hver og einn verið viss
um að næsta ár verður á allan hátt ennþá til-
komumeira, einmitt vegna þess að við erum
búin að átta okkur á að það þarf að næra and-
ann eða sálina ekkert síður en líkamann. Það
er eitthvað sem við eigum að gera fyrst og
fremst sjálf, ásamt því náttúrlega sem til fellur
í þessum efnum af annarra manna borðum.
Flestum fellur ekki við gamla matarafganga.
Einmitt þess vegna neitum við að vera skeyt-
ingarlaus um andlega fæðu okkar og ákveðum
með það sama að það skuli verða jákvæðar,
uppörvandi og kærleiksríkar hugsanir sem
heili okkar safnar og vinnur úr á því ári sem er
fram undan. Aðeins í neyðartilvikum látum við
það gerast að við gefum líf neikvæðum, vonlitl-
um og bitrum hugsunum. Hvað þá að við séum
að hirða þá andlegu afganga sem annað fólk
lætur falla hér og þar af tillitsleysi.
Á liðnu ári hafa veriö miklir erfiðleikar hjá
bæði fyrirtækjum og einstaklingum hvað varð-
ar afkomu og hugsanlega greiöslugetu. Vegna
þess arna og annars sem er stofnanakennt en
þó jafnframt persónulegt og tengist fjármála-
markaðinum veröum viö flest að einsetja okkur
það á nýju ári að láta ráðdeild og fyrirhyggju
ráða ferðinni í öllum þeim tilvikum sem tengj-
ast peningum, öflun þeirra og eyðslu. Sparn-
aður borgar sig ef við ætlum okkur öruggt og
farsælt ytra líf og engin ástæða til að láta öllum
stundum allt eftir sér í þeim efnum sem kosta
peninga.
HEIMATILBÚIN DÝRTÍÐ?
Börnin okkar þurfa að hafa okkur svolítið í
kringum sig, án þess að við séum hrædd og
örvæntingarfull vegna þess til dæmis að viö
höfum lifað um efni fram og sjáum ekki leið út
úr þeim ógöngum sem þannig heimatilbúinni
dýrtíð getur óneitanlega fylgt. Persónulegt
innra jafnvægi foreidris er barni meira virði en
kannski tvíbreitt rúm sem það svo týnist í. Það
kynni ef til vill mun betur við að vera bara
áfram um sinn í því litla, þó barnalegt sé og
kannski slitið.
Betri væru minni hús og íburðarlítil, en
meira af okkur þar sem við virkilega nytum
okkar, hamingjusöm og óttalaus. Þau okkar
sem trúa því að viö elskum okkur sjálf verða
vitanlega á næsta ári mun ákveðnari en oftast
áður í að það sem best er innra meö okkur og
heilsteyptast verði sú nýársgjöf sem við færum
í fyrsta lagi sjálfum okkur og aðrir skyldir sem
óskyldir koma síðan til með að njóta með
okkur. Um leiö og við öðlumst aukna innri
ábyrgð og hefjum meðvitað að breyta og bæta
hugsanir okkar á þann veg að við verðum
bjartsýn, heiðarleg og sanngjörn koma allir til
með að njóta góðs af. Sem sagt ekki bara við,
elskurnar, þótt eigingjörn getum verið stund-
um, hinir líka eöa þannig. Þó er þaö nú ein-
hvern veginn svo að þrátt fyrir ófullkomleika
erum við flest fær um að auka löngun okkar til
að efla í hjarta okkar og huga góðvild til alls
sem lifir, ef við viljum og þorum. Eitthvað sem
óneitanlega mætti verða aðall okkar, elsk-
urnar.
MISTÖK GETA VERIÐ GAGNLEG
Um leið og ég óska ykkur alls hins besta á nýju
ári vil ég líka þakka innilega fyrir frábært sam-
starf á liðnu ári, ekki síst fyrir þann góðvilja
sem hefur komið fram í minn garð í öllum við-
kvæmu og vandmeðförnu bréfunum sem þið
hafið verið svo dugleg að skrifa mér, jafnvel
sum með kökk í hálsi og tár á hvörmum. Hvað
um það, elskurnar, við vitum að þannig líðan
er einungis tímabundin og þess vegna er
óhætt að fullyrða að öll él birtir upp um siðir.
Auðvitað á sú speki við um okkur sem erum
þrátt fyrir allt og allt svo indæl ef betur er að
gáð.
Mistök eru til að læra af þeim og þess vegna
er engin ástæöa til að sýta þau eftir á. Við ger-
um nefnilega þegar betur er að gáð oftast það
sem við höfum vit til hverju sinni. Hitt er svo
annað mál að mistök, sem framkvæmd eru af
ásetningi og veröa öðrum til tjóns, eru alls ekki
réttlætanleg og þess vegna ömurleg og mann-
skemmandi. Nýársgjöf mín til ykkar verður því
þessi ágæta tilvitnun soðin upp úr annarri,
gamalli og gagnlegri: „Batnandi fólks bíður
betra líf vegna þess aö þannig fólk er að klóra
í bakkann, þó brösulega gangi á stundum."
Þar höfum við það, elskurnar, og húrrafyrir því
eða þannig. Hvað finnst ykkur með stjörnuljós
í hendi, í bland við bros á vör og ylstrauma í
hjarta? Ég óska ykkur alls hins besta á nýju árí
og vona svo innilega að gæfa og aukin gleði
verði þau öfl sem lyfta innra lífi ykkar upp og
áfram á næsta ári. Takk fyrir allt og allt.
Með vinsemd,
Jóna Rúna.
LAUSN SÍÐUSTU GÁTU
+ + + + + V + + S + + + E -f + + L
+ + + + + L i 1’ I L + T E L P A + 0
+ + + + + i T A L A 13 + F L A N G S
+ + + + + T A / + G Ó 5 S + p A L A
+ + + + + T V I 5 V A p + + T R 5 Ð
+ + + + + + E R K I + + V U + + D I
+ + + + + R R + A D K R £ p P T + +
+ + + + + E' Ð U R + T R F A + M
+ j 0 E + K A u D T + D Ð + F R E K
B ó L + B U ]j D + + S L U M P A Ð I
+ L i K A R + E A u L A R + i S + p
S I N A R + H A R M A p + Y p K j A
S N A K K U R + K L M + G L Æ + ó N
+ + + K T N 0 K A + p 10 A G + S L +
M E T A + S K 0 + L A + M j A K A R
+ R 0 L T -♦ A E G E S + A U Ð Æ P A
S U M A R S + M 0 T T u L + S K A K
+ G + K U M p A N I + s L Æ V I K K
F E T K N A + £ U N N A + S I L K I
A N L I T U + u R G A + M A F i A
+ G I L A G A R + I M B A + U + N F
V I N A + + U + + + M I D I N S N Ý
+ N + F A R Ð T + V I T U N D + S S
+ + í + G A R Ð + I N A R + R 0 I N
A F S T A Ð I N y L U R + B A R N I
j A k Ð F R Æ D I K 0 R T i+ R A N N
Vinsamlega handskrifið bréf til Jónu Rúnu
og látið fylgja fullt nafn og kennitölu,
ásamt dulnefni. Svörin byggjast á innsæi
Jónu Rúnu og rithandarlestri og því miður
er alls ekki hægt að fá þau í einkabréfi.
Utanáskriftin er:
Jóna Rúna Kvaran, Kambsvegi 25, 104
ReykjavíkJ
72 VIKAN 26, TBL. 1991