Menntamál - 01.04.1961, Page 59

MENNTAMÁL
49
LUISE HADDORP:
íslendingasögur og móðurmáls-
kennsla í þýzkum skólum.
Hrefna Þorsteinsdóttir þýddi.
„Tilgangur þessa þáttar er að sýna, á hvaða hátt Is-
lendingasögur geta orðið uppeldistæki við þýzkukennslu.
Jafnframt er leitazt við að leggja fram nokkurn skerf til
lausnar á spurningunni um uppeldisgildi skáldskapar.
Tilefni greinarinnar er sú reynsla, sem ég öðlaðist við
æfingakennslu mína skólaárið 1952—53. Ég las Grettis-
sögu með skólabörnum, og undraðist, hve lifandi áhuga
nemendur höfðu á atburðum, sem virtust þó standa okkur
harla fjarri. Þegar við ræddum söguna, kom það skýrt í
ljós, að það var ekki eingöngu ytri atburðarás, sem hreif
huga nemenda. Þrátt fyrir hina miklu fjarlægð í tíma og
rúmi, gátu nemendur fundið til með sögumönnum, og þeir
lögðu sig fram við að skilja gerðir þeirra og örlög. Hlut-
skipti Grettis og gæfuleysi höfðu djúp áhrif á drengina
og stúlkurnar; þau fundu, að hér var um að ræða sam-
mannleg vandamál og leituðu hliðstæðna í samtímanum og
í Parzival, sem lesinn var um svipað leyti.
Vorið 1953 fékk ég einnig tækifæri til að gera tilraun
um þessi efni með unglingum í gagnfræðaskóla. Við lás-
um byrjun Víga-Glúmssögu.
Það var ætlun mín að sýna fram á það með stílum nem-