Menntamál - 01.04.1961, Blaðsíða 66

56
MENNTAMÁL
i
því svo öðrum. Siðanöldur og sundurlimun skáldverksins
gerir innsta kjarna listarinnar að engu. Skýringar kenn-
arans verður að takmarka við lýsingu eina. Skáldskapur-
inn á að hafa áhrif af sjálfum sér. Það má ekki heldur
spilla honum eða falsa hann með fljótráðinni afstöðu.
Til þess að veita nemanda hlutdeild í skáldskapnum, er
nauðsynlegt að fara hægt yfir og skoða hið lesna gaum-
gæfilega.
Árangur slíkrar kennslu er ekki alltaf sýnilegur eða
mælanlegur. Endurlifun og hugboð hlýtur alltaf að verða
ómeðvitað að miklu leyti. Það er þó ekki síður áhrifamik-
ið, því að það mótar innsta eðli mannsins, en þaðan spretta
hugsanir hans og gerðir. Nemandi getur ekki og á ekki
að standa reikningsskil á hverju atriði tileinkunar sinn-
ar. Hann á að lifa og þroskast og njóta, en ekki liða í
sundur. Þess kyns tileinkun auðgar og dýpkar sálarlíf
nemandans, og gildi hennar vex enn, ef nemanda er gef-
ið tækifæri til að gera grein fyrir eigin reynslu að for-
dæmi skáldverksins.
Framanskráður kafli er lauslega þýddur úr þýzkri kennaraprófsrit-
gerð: Islándische Sagas im Deutschunterricht. Ein Beitrag zur Frage
nach der Erziehung durch Dichtung.
Hausarbeit zur Prúfung fúr das Lehramt an Volksschulen.
Er þetta rækileg ritgerð með mörgum stíldæmum nemenda.
Þýð.