Menntamál - 01.12.1969, Blaðsíða 38

244
MENNTAMÁL
ekki metin til jafns við framleiðsluatvinnuvegina. Það hef-
ur löngum skort skilning á því, að fleira skapar verðmæti
en það að veiða þorsk og framleiða kindakjöt, þó ég sé
ekki að gera lítið úr því. Þetta eru áþreifanleg verðmæti,
en skólamálin er erfiðara að meta og mæla. En nú er það
að vísu orðin viðurkennd staðreynd, að bókvitið verður
í askana látið. En sem dæmi urn það, hvernig Kennara-
skólinn var metinn, má nefna, að kennarar hans bjuggu
við lakari launakjör en kennarar menntaskólanna fram að
launalögunum 1945. Svo hefur löngum borið á þeirri skoð-
un, að það þyrfti nú ekki svo ákaflega mikið til að vera
barnakennari. En það hefur verið kennaramenntuninni
til mikils tjóns, hve lengi var vanrækt að reisa nýtt hús
fyrir Kennaraskólann. C)g loks þegar hafizt var handa,
fékkst ekki byggður nerna nokkur hluti hússins; og var
það mikil skammsýni.
— Þú áttir hlut að gildandi námsskrá, sem hefur verið
all umdeild.
— Já, já, ég var í nefndinni, sem samdi námsskrána.
Hún er byggð á fræðslulögunum 1946, sem skapa að vissu
leyti forsendur hennar. En við, sem sömdum námsskrána,
litum aldrei svo á, að hún ætti að vera bindandi, heldur
skólum og kennurum til leiðbeiningar. Ég tel, að hún sé
í rauninni ákaflega rúm. Ymsum hafa þótt ákvæðin um
prófin til hindrunar, en það eru lögin en ekki námsskráin,
sem kveða á um þau. Ég tel, að skólarnir hafi getað skipu-
lagt kennsluna að mestu eftir sínu höfði og einstökum
kennurum hafi verið gelnar ákaflega lrjálsar hendur um
kennsluaðferðir.
— Hvað segirðu um lögin frá 1946?
— Ég álít, að Jrau hafi að mörgu leyti verið skynsamleg.
Þá er gerð tilraun til að skipa fræðslukerfi landsins í eina
heild. Nelndin sá eðlilega ekki fyrir hinar öru þjóðfélags-
legu breytingar, sem orðið hafa irá stríðslokum, og er því
ekki að undra, þótt þau þurfi að endurskoða. En margt