Menntamál - 01.12.1969, Blaðsíða 45

MENNTAMAL
251
eiginlegt félag, og þá var Stéttarfélag barnakennara í
Reykjavík stofnað, árið 1931, og það fjallaði almennt um
skólamál Reykjavíkur auk launa- og kjaramála. í röðum
stéttarfélagsins voru ýrnsir af áhugamestu skólamönnum
landsins og margir þeirra baráttufúsir.
— Þú varst í stjórn S.B.R. 1932—1934.
— Já, það mun hafa verið. Eg man, að ég vann þar með
ýmsum ágætum mönnunr og áhugasömum, eins og Gunn-
ari M. Magnúss og Hannesi M. Þórðarsyni.
— Voru kosningar í Stéttarfélaginu pólitískar á þessum
tíma?
— Ja, það voru töluverðar „agitasjónir“. Öll félagsmála-
starfsemi á þessum árum var í rauninni miklu harðvítugri
en nú og meiri deilur á kennarafundum en verið hafa á
síðari árum. Á árunum upp úr 1930 var ákaflega fjörugt
lélagslíf, mikil fundahöld og nmræður um skólamál, og
]rá náttúrlega einnig mjög nrikið rætt um launamál, enda
voru þetta erfið ár. Þó hafa launamálin aldrei verið eins
erfið fyrir okkur reykvíska kennara og kennara úti á landi.
Um árabil var t. d. greidd staðaruppbót á laun hér í
Reykjavík. Og það hefur aldrei komið fyrir, að kennari
í Reykjavík fengi ekki laun sín greidd á réttunr tíma, en
hjá fjölda sveitarfélaga voru þetta hreinustu vandræði, og
varð S.Í.B. oft að rétta þar hönd að, svo hlutur kennara
væri ekki óhæfilega fyrir borð borinn. Ég get skotið því
hér inn í, að sum sveitarfélög úti um land reyndu stund-
unr að fá kennarann til að semja upp á það, að hann gæfi
eftir hluta af þeinr launum, sem sveitarfélögin áttu að
greiða kennurunum. Það var ekki dæmalaust. Það varð
mjög til bóta, þegar kennarar fengu því lramgengt, að
ríkissjóður greiddi öll laun þeirra.
— Þú kemur í sambandsstjórnina 1934 og ert þar í 22
ár.
— Já, þá dró ég mig til baka, ég vildi hætta, áður en
allir væru orðnir leiðir á mér, enda sjálfsagt, að yngri