Heima er bezt - 01.07.1994, Blaðsíða 20

Þessa ferð tók ég að mér og heppn-
aðist hún ágætlega. Veður var hið
besta og skyggni gott. Það var í þess-
ari ferð sem hjá mér vaknaði enn
sterkari löngun en áður til að sjá og
kanna meira af landinu. Ég naut þess
að fara um sveitir og héruð í blíð-
skaparveðri og þegar komið var aust-
ur á Síðu og í Fljótshverfi náði hrifn-
ing mín hámarki. Ég varð hugfang-
inn af fegurð og mikilleik landslags-
ins. Þarna blasti við mér hinn tignar-
legi Lómagnúpur og sjálfur Öræfa-
jökull í mikilleik sínum virtist mér
svo undranærri. Það var þarna sem
ég tók þá miklu ákvörðun að fara
hringinn umhverfis landið og það
sem fyrst. Þetta var mikil ákvörðun
sem ég varð að framkvæma.
Þegar ég kom til Reykjavíkur úr
þessari ferð ræddi ég við kunningja
minn sem kunnugur var í Austur-
Skaftafellssýslu og þekkti árnar þar
vel. Ekki leist honum á ráðagerð
mína og taldi djarft í ráðist, því
margar hættur væru á leiðinni, sem
ég gerði mér ekki fyllilega grein fyr-
ir. Hann benti meðal annars á árnar
sem væru margar og allar þær
stærstu óbrúaðar. Hann ráðlagði mér
eindregið að leggja ekki í slíka ferð
en ég lét engan bilbug á mér finna
og var ákveðinn í að fara. Ég fékk
góðan bílstjóra til að taka að sér að
keyra á stöðinni fyrir mig meðan ég
væri í burtu. Aætlun mín var að fara
norður um land og austur til Egils-
staða, en þar ætlaði ég að hefja
gönguna suður um sýslur, allt að
Kálfafelli í Fljótshverfi og þangað
bjóst ég við að verða kominn í byrj-
un ágúst. Þá ætluðu Guðbjörg systir
mín og maður hennar, Hlöðver Bær-
ingsson, að vera þar og taka á móti
mér þegar ég kæmi úr hringferðinni.
Ferðin norður til Akureyrar var
ágæt og síðan var haldið austur til
Egilsstaða þar sem ég hóf göngu-
ferðina.
Það var föstudagsmorguninn 20.
júlí 1945, sem ég rölti af stað frá Eg-
ilsstöðum með bakpoka, staf og
gamla kassamyndavél. Ekkert nesti
var ég með en léttklæddur og á góð-
um gönguskóm.
I bakpokanum
hafði ég létta
regnkápu. Þá var
ég með þykka
og háa ullar-
sokka til þess að
vaða í yfir árnar.
Fyrst lá leið
mín eftir bílveg-
inum inn Vell-
ina, en þegar ég
hafði gengið
rúman klukku- Vatnsskógar í SkriMal.
tíma náði mér bíll. Ég veifaði til
hans og hann stansaði og tók mig
Djúpivogur.
Kaupfélagshúsið á Djúpavogi.
236 Heima er best