Heima er bezt


Heima er bezt - 01.07.1994, Blaðsíða 38

Heima er bezt - 01.07.1994, Blaðsíða 38
s Agúst Vigfússon: 100 ára „aldamótabarn" Rcett við Jón Þorsteinsson Einveran er mörgu gömlu fólki afar þung- bær. Stundum er fólki kippt snögglega út úr því umhverfi sem hefur verið staður þess áratugum saman. Þeir sem maður hef- ur starfað með hverfa einn og einn yfir landamærin miklu. Sem betur fer hefur margt verið gert á síð- ustu árum fyrir aldraða. Eitt af því er hin svonefndu dagvistunarheimili. Þá er fólkið sótt heim á morgnana og keyrt heim síð- degis. Einn af þessum stöðum hér í Reykjavík er á Dalbraut 27. r g sem þessar línur rita er einn af þeim öldruðu. Eg er búinn að missa konuna og var orðinn einn í íbúðinni. Mér fannst dagarnir lengi að líða og því feginn þegar ég fékk að koma á Dalbraut 27. Þar er margt gamalt fólk og vitanlega ólíkl að gerð og margt lietur fengið margs konar kvilla sem þjá það. Margir fást við ýmiss konar föndur, en aðrir spila eða lesa í blöðunum. Þarna er einnig allgott bókasafn. Fyrsta daginn sem ég var þarna á Dalbrautinni og sett- ist við matborðið, en það sitja tjórir við hvert borð, fórum við sem þar vorum sestir að spyrja hvern annan að heiti og hvaðan menn væru, um ætt og uppruna og hvað gaml- ir við værum. Ekki vantaði nú forvitnina. Vitanlega gleymdum við þessu oft aftur og margspurðum, því minnið var farið að bresta. Einn af þessum mönnum, sem settist við borðið hjá mér, vakti sérstaklega athygli mína. Þetta var stór maður og myndarlegur, vel og snyrtilega klæddur, léttur í máli og gamansamur. Hann virtist hafa góða heyrn og sjón og kastaði fram stökum við tækifæri, rétt stuðluðum og all- vel gerðum. „Hvað heitir þú,“ spurði ég, „og hvað ertu gamall?“ „Ég heiti Jón Þorsteinsson og er víst aldursforseti hér. Ég verð 100 ára, ef ég lifi 20. desember." Satt að segja fannst mér þetta næsta ótrúlegt. Ég hefði trúað því að hann væri 75 ára, svona ber hann aldurinn vel. Hefur þó ekki alltaf verið mulið undir hann um æv- ina, frekar en marga af þessari svonefndu aldamótakyn- slóð. Við Jón ræddum saman nærri daglega. Minni hans er 254 Heima er best
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heima er bezt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.