Æskan - 01.01.1972, Blaðsíða 18

rið 986 fluttu margir íslendingar undir forystu
Eiriks rauða Þorvaldssonar til Grænlands. Um
tíma var þar blómleg byggð, en svo misstu
þeir sambandið við umheiminn, og hurfu hin-
ir fornu islendingar í Grænlandi þar með
öllu, og vita menn ekki, hvernig það bar til.
Þegar Friðrik IV. Danakonungur styrkti prestinn Hans
Egede til þess að fara til Grænlands, þá fann hann þar
enga Norðurlandamenn, heldur Eskimóa. Þetta gerðist
árið 1721. Siðan hefur samband Grænlands og Danmerkur
ekki rofnað.
Danir hafa staðið þar fyrir uppgrefti fornminja, og fyrir
nokkrum árum fundu þeir rústir Þjóðhildarkirkju. Þjóðhild-
ur var kona Eiríks rauða og var hún kristin. Kirkjan hefur
staðið nákvæmlega á þeim stað, sem segir í sögu Eiriks
rauða. Þetta hefur verið lítið bænahús eða kirkja og rúmað
20 til 30 manns.
Margir menn hafa farið rannsóknarferðir um jökla Græn-
lands, og einn af þeim var Knud Rasmussen. Hann var
danskur í föðurætt, en móðir hans var grænlenzk. Hann
hafði frá barnæsku jafnt vald á máli Eskimóa og dönsku.
Hann hefur þýtt margar grænlenzkar þjóðsögur á dönsku.
Hann skildi alla menningu Grænlendinga mjög vel.
Knud Rasmussen varð heimsfrægur maður fyrir ferðalög
sin í Grænlandi og um norðurslóðir. Ein lengsta sleðaferð,
sem hann fór, var rúmir fimm þúsund kílómetrar frá Hudson-
flóa til Alaska.
Grænland er stærsta eyja í heimi, en að mestu hulin
jökli, en þar getur orðið mjög heitt á sumrin inni í fjarðar-
botnum.
Talið er, að Eskimóar hafi komið til Grænlands fyrir um
4 þúsund árum frá Kanada. Tungumál Eskimóa er mjög
fjarlægt Evrópumálum og er erfitt að læra það.
Nú eru Grænlendingar taldir rúmlega 45 000, og eru þeir
mjög blandaðir Dönum og öðrum Norðurálfumönnum. Þeir
hafa að mestu lagt niður sína fornu menningu og tekið
upp hætti Evrópubúa. Grænlendingar stunda mjög fisk-
veiðar eins og islendingar, og hafa þeir frystihús og vél-
báta.
Grænland er nú orðið ferðamannaland. Þar er stórbrotið
landslag og svo hinn hrikalegi hafis. Grænlendingar kalla
landið Kalatdlit Núnat, eða land Kalatdlita.
Hér kemur ein grænlenzk þjóðsaga.
16