Æskan - 01.10.1974, Blaðsíða 40

ins og áSur er sagt var þaS trú manna á þessum
tíma, að vestan við Evrópu, handan Atlantshafs,
lægi Indland og Kína og önnur Asíulönd. Columbus vildi
finna nýjar leiðir til þessara landa og hafði þá helst í huga
að sigla t vesturátt. Hann trúði því, að með því að sigla
stöðugt ( þá átt, mundu menn hitta á eitthvert land Asíu.
Hann hafði grúskað mikið I sjókortum tengdaföður síns
og jafnvel setið heilar nætur við vinnuborð sitt og teiknað
ákveðinn í því að sigla þessa óþekktu vesturleið, en mörg
Ijón urðu þó í vegi hans, áður en af stað var lagt. Ferð
seglskips yfir Atlantshafið mundi verða löng og kosta mikið
fé, svo mikið, að Kristófer átti ekki helming þess. Hann
leitaði til konungsins í Portúgal, en sá var gætinn maður
og laus við það að vilja hætta á neitt, sem gæti kostað
hann mikið fé og skip.
Columbus sneri sér þá til Spánarkonungs, Ferdinants V.
Þar var annað hljóð í strokknum, Kristófer fékk loforð hjá
honum fyrir þremur seglskipum og fé til fararinnar. En
kóngur vildi fá nokkuð fyrir snúð sinn. Ef svo færi, að Col-
umbus fyndi einhver ný lönd, átti hann að heiga þau Spánar-
konungi.
Seglskipin þrjú, sem valin voru til ferðarinnar, hétu
Santa María, Nína og Pinta, og hinn 3. ágúst 1492 léttu
þau akkerum og héldu f vesturátt.
Lengi, lengi sigldu þeir, en landsýnin lét á sér standa.
Sumir af skipverjum tóku að gerast óþolinmóðir og jafnvel
hræddir við að sigla þannig dag eftir dag í vestur. Þetta
kunni ekki góðri lukku að stýra. Það var fyrst rúmum tveW-
ur mánuðum seinna — hinn 12. október 1492 — sem hið
langþráða hróp úr „tunnunni" heyrðist: „Land fyrir stafni!
Allir urðu glaðir við á skipunum þremur. Það var svo hug-
hreystandi að sjá nú til lands, en hvaða land var þetta?
Það vissi enginn skipverja þá, en raunar var þetta IKla
eyjan Guahani, ein af Bahama-eyjunum.
Columbus lagði skipum sínum að landi og gaf því nafnið
San Salvador, sem nánast þýðir Land frelsisins. Hann taidi
38