Æskan - 01.10.1974, Side 48

Kjörorðið er: ÆSKAIM FYRIR ÆSKUNA
þar við sögu, t. d. kjói og skúmur. Annars lét rebbi aldrel
sjá sfg hjá okkur, svo ég muni, enda átti hann ekki auð-
velt með að komast á sumrin yfir beljandi jökulárnar, sem
umlykja Sandsbæina fjóra. Hins vegar veit ég með vissu,
að rebbi er hinn mesti vargur í sumum æðvarvörpum, þar
sem hann á greiðan aðgang, og einnig mlnkurinn, sem
orðinn er skaðræðis rándýr viða um land nú á síðari árum.
Um þá náunga þurfum við að spjalla einhvern tíma seinna.
Svartbakurinn var því langmesti vargurinn f æðarvarpinu
okkar. Hann hikaði ekki við að setjast í hólmann, ef hann
sá sér færi á og ræna eggjum og mun hafa gert það alloft.
En alveg sérstaklega sat hann um að gleypa ungana strax
og þeir komu úr hreiðrinu og voru rétt byrjaðir að synda.
Þá renndi hann sér niður að þeim og gleyptl þá hvern á
fætur öðrum. Það var alveg sárgrætilegt að sjá það og
hugsa um það.“
„Agalega hefur þetta verið vondur fugl,“ sagði Sig9a
reiðileg á svipinn.
,,En var ekkert hægt að gera, frændi, til að koma í ve9
fyrir þetta?“ spurði Svenni ákafur.
„Jú, að sjálfsögðu var það reynt, og algengasta ráðið
var það að koma fyrir nokkrum fuglahræðum í hólmanum.
Og það var alltaf eitt af undirbúningsstörfunum á vorin.“
„FuglahræSa? Hvað var nú það, frændi?" spurði Sig9a’ .
„Já, það er von að þú spyrjir, Sigga mín,“ svaraði fraendi-
„Fuglahræða er eins konar llkan eða eftirlíking af manni-
Faðir minn bjó til þessar eftirlíkingar, sem voru úr tré og
einfaldar að allri gerð, og táknuðu höfuð, bol og útllmi-
46