Valsblaðið - 01.05.1986, Qupperneq 29

Reykjavíkurmeistarar í handbolta 1986. Aftari röð frá vinstri: Finnbogi Kristjánsson formaður handkn.deiidar Vals, Kristín Am-
þórsdóttir, Helga Lúðvíksdóttir, Heiga Sigvaldadóttir, Guðný Guðjónsdóttir, Guðrún Kristjánsdóttir, Harpa H. Sigurðardóttir, Soffía
Hreinsdóttir, Sigurbergur Sigsteinsson, þjáifari. Fremri röð frá vinstri: Asta B. Sveinsdóttir, Katrín Friðriksdóttir, Krístin Þorleifs-
dóttir, Ema Lúðvlksdóttir, Amheiður Hreggviðsdóttir og Rósbjörg Jónsdóttir.
— En huað uerður til þess að Ema
ákveður að ganga til liðs uið Val?
„Það kom ýmislegt til, stelpurnar sem
ég hafði umgengist mest hjá Ármanni
hættu flestar um þetta leyti og svo var ég
byrjuð á fullu í fótboltanum í Val. Björg
Guðmundsdóttir lá líka í mér að koma líka
í handboltann, þannig að það lá beinast
við að vera í Val í báðum greinum. ’'
— Huemig uar þér tekið á fyrstu
æfingunni?
„Mjög vel, ég fann mig strax innan
hópsins. Að vísu var ég vön frá Gróttu-
árunum að allir þekktu alla og við vorum
eins og ein stór fjölskylda. Hjá Val var allt
miklu stærra í sniðum, fleiri þátttakendur
og öðruvísi andrúmsloft. En ég vandist því
fljótlega.”
— Um það leyti sem þú gengur til liðs
uið Val er liðið að yngjast mikið, þær eldri
eru að draga sig í hlé og nýjarað taka uið.
Huemig upplifðir þú þessi þáttaskil?
„Já, það er rétt, Ragnheiður Lár. var
nýlega hætt ásamt fleirum af þessum
gömlu góðu, en Björg Guðmunds., Elín
Kristins., Ágústa Dúa og Harpa
Guðmunds. voru máttarstólparnir, ásamt
Sigrúnu Guðmunds., sem var reyndar að
byrja að draga sig í hlé. Eg var litla barnið í
liðinu þar til þær koma að norðan Harpa
Sig. og Systa og fleiri ungar stelpur, um
leið drógu hinar eldri sig smátt og smátt úr
liðinu. Það má segja að lítil endumýjun
hafi orðið sl. fjögur, fimm ár.”
— Frá þuí að Ema gekk til liðs uið Val
hafa þærorðið einu sinni Islandsmeistarar
og tuísuar Reykjauíkurmeistarar. Oftar en
einu sinni hafið þið uerið nálægt þui að
hreppa titla og sjaldan uerið neðar en í
öðru til þriðja sæti. Hver er skýringin að
árangur hefur ekki uerið betri, þrátt fyrir
að þið hafið mjöggóðu liði á aðskipa?
„Eg veit það ekki, það er eins og það
vanti einhvern neista og ég á í rauninni
ekki neina einhlíta skýringu á því. Við
eigum þó mjög sterka einstaklinga en ein-
hverra hluta vegna náum við ekki að sýna
það sem í okkur býr, það er eins og við
beitum ekki skapinu rétt.”
— Finnst þér handboltinn hafa breyst og
þjálfaramir taka öðruuísi tökum á ykkur
frá þuí að þú byrjaðirað spila?
„Já, tvímælalaust, handboltinn f dag er
langtum teknískari og ég sé ekki að það sé
til bóta þó svo að það sé nauðsynlegt að
ná ákveðnu marki. Vankantana sem ég sé
á því er að einstaklingurinn fær ekki að
njóta sín eins og í frjálsu spili. Hvað
þjálfurunum viðvíkur, þá eru þeir eins
misjafnir og þeir eru margir. Sumir ná
fram baráttunni og aðrir leikgleðinni. Ég
held því fram að góður þjálfari þurfi að
vera sálfræðingur og góður mannþekkjari
í sér, méð því nær hann því besta sem
leikmanneskja hefur í sér.„
— Attu þér einhuem uppáhaldsþjálfara?
„Já ég neita því ekki að Jón Her-
VALSBLAÐIÐ 29