Valsblaðið - 01.05.1986, Qupperneq 40

þetta væri bara valiS meira og minna eftir
einhverjum happa og glappa aðferSum.
Þannig fengum við menn sem við gátum
treyst nokkurn veginn og voru tilbúnir til
að reyna að kenna eitthvað hérna, þetta
skilaði sér því nokkuð vel.”
,,Huaða áhrif heldurðu að þetta hafi
haft á almenning?”
„Ja, ég get svo sem nefnt það að hér
áður fyrr voru varla neinir áhorfendur á
leikjunum í Islandsmótinu. Mætt var á
einn leik og það var úrslitaleikurinn. Síðan
batnar þetta og nær hámarki á úrslitaleik
hjá Val og KR í höllinni, en þá komu um
3000 manns í höllina. Það segir okkur nú
að tilkoma útlendinganna hafi verið
körfuboltanum talsverð lyftistöng og hafi
gert það að verkum að farið var að taka
meira mark á þessari íþróttagrein. Það
sem kannski var verra með tilkomu
þessara manna var að þegar þeir fóru
voru engir þjálfarar eftir og á meðan ekki
var borgað fyrir þjálfun voru menn ekkert
að Ieggja sig í það. Þannig dó þjálfara-
stéttin eiginlega út.”
,,Huer fannst þér hafa uerið bestur eða
komið best út af þessum erlendu leik-
mönnum?”
„Ja, það er auðvitað augljóst mál að
Tim Dwyer skilaði mestu í leikjum af
þessum mönnum, en hvort að hann hafi
verið bestur veit ég ekki. Hann reif menn
frekar áfram á „karakternum” heldur en
hinu, en það voru margir fleiri skemmti-
legir leikmenn hérna, eins og t.d. Danny
Shoues. Maður sem skoraði yfir 100 stig í
einum leik, svo gerði hann Njarðvíkinga
að meisturum eitt árið.”
,,En huemigþóttiþérBradMiley?”
„Það var alltaf svolítið þægilegt að spila
með honum - maður skaut bara og hann
hirti frákastið. Það var aldrei neitt vanda-
mál með það.”
,,Huemig heldur þú að standi á þuí að
áhugi meðal almennings hefur minnkað
eins og raun ber uitni? Kom fólkið bara til
að horfa á kanana eða heldurðu að fjöl-
miðlareigi einhuerja sök á þessu?”
„Eg veit það ekki. Við eigum marga
mjög góða leikmenn sem er alveg jafn
gaman að horfa á eins og þessa Amerí-
kana. Annars leikur enginn vafi á því að
blöðin skrifa mun minna um körfuboitann
en þau gerðu. En þeir segjast bara vera að
skrifa um það sem fólkið vill lesa.”
,,A/ huerju ætti fólk ekki að uilja lesa
eins mikið um körfuna núna eins ogþá?”
„Já, það var einhvern veginn gert mikið
meira í kringum þetta heldur en nú er gert.
Svo voru alls kyns hlutir í kringum þetta
sem voru blásnir upp í blöðunum og dró
þetta athyglina að körfuboltanum. Þá
voru líka menn við stjórnvölinn sem voru
innundir hjá blöðunum og komst þetta vel
til skila sem var að gerast. Segja má að
þessir menn hafi verið mjög duglegir að
selja körfuboltann. Síðan 1980, að ég
held, hefur verið skipt um formann KKÍ
eins og nærbuxur þar til nú að sami
maðurinnn hefur setið á annað ár. Því má
kannski segja að það vanti vissan stöðug-
leika í starfið þegar stanslaust er verið að
skipta um formann. En mér sýnist nú allt
stefna í að þetta verði allt svolítið stöðugra
núna og það ætti að vera hægt að rífa
þetta eitthvað upp. Sumir hafa viljað
kenna um þessu nýja kerfi í Islandsmótinu
en málið er bara það að áhorfendum var
farið að fækka áður en þetta kerfi komst á,
allstaðar nema í Njarðvík. Þar var alltaf
fullt. Hinsvegar er nú svo komið að það er
meira að segja farið að fækka þar. Nú,
þegar Reykjavíkurmótið fór af stað var
ekki skrifað neitt um það og ég varð eigin-
lega hissa þegar ég heyrði talað um mótið
í útvarpinu um daginn. Hér er kannski
ekki hægt að kenna blöðunum um því að
þau gera yfirleitt eitthvað séu þau látin
vita. Þau eru því kannski ekki mötuð nógu
vel af upplýsingum. Einnig þarf að halda
blaðamannafundi í upphafi móta.”
,,Huer hefur uerið erfiðasti andstæð-
ingur þinn í gegnum tíðina, hefur enginn
leikmaður sifellt uerið að berja á þér eða
puttabrjóta þig i huerjum leik?”
„ Það held ég ekki. Það hefur alltaf verið
ríkjandi góður andi á milli liðanna að
svoleiðis þekkist varla. Annars átti ég hér
áður fyrr mjög erfitt með að hemja Einar
Bollason þegar ég átti að passa hann í
vörninni. Nú í seinni tíð hefur það
aðallega verið Valur Ingimundar, sem er
besti körfuboltamaður á íslandi að mínu
mati.”
,,Huenær spilaðir þú fyrsta lands-
leikinn?”
„Það var á Norðurlandamóti í Finn-
landi í janúar 1974 og kom ég þá inn á í
hálfa mínútu”, sagði Torfi og hló við. Á
þessum tíma var Torfi líka ungur og
efnilegur en nú hefur hann leikið 120
landsleiki og hefur lengi verið traustur
hlekkur í landsliðinu.
,,Heldurðu að uið getum náð eins langt
með körfuboltalandsliðið eins og okkur
hefurtekist með handboltann?”
„Nei, það held ég að sé alveg útilokað.
Það skiptir svo miklu máli að hafa sem
mest úrval af leikmönnum í körfunni ef ná
á einhverjum verulegum árangri. Því
nauðsynlegt er að hafa yfir mikilli tækni-
legri getu að ráða. Þó að við hefðum bara
körfubolta á Islandi og fengjum alla okkar
40 VALSBLAÐIÐ