Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1945, Qupperneq 71

ALMANAK
71
kvöðull að því, að Vatnabyggðin var setin af fslending-
um, verður aldrei gleymt af núlifandi fólki.
Ingimundi fénaðist vel í búskapnum, enda var konan
hin stjórnsamasta og þrekmikil að allri vinnu. Ekki var
það ósjaldan, að nýbyggjarar voru í fjárþröng, og var þá
leitað til Ingimundar. Eg var einn af þeim, og fór með
hálfum huga til fébónarinnar, en Ingimundur tók mér
með mestu alúð og sagðist ætla að sjá til, og bauð mér
inn að drekka kaffi með sér. Þegar inn kom, spyr hann
konu sína, hvort að hægt sé að lána mér $90.00. Hún
kvaðst halda það, stendur upp um leið, og kemur von
bráður með peningana. Ekki var spurt að, hvenær eg
myndi borga, eða hvort eg vildi gera skuldbindingar-
skilmála. Eg fór heim með peningana og borgaði skuld
mína. Á þessu má sjá, að Ingimundur hafði góðan föru-
naut, sem ekki dró úr honum að gera góðverkin. Ingi-
mundur mun hafa lánað fé sitt æði mörgum í þá daga, og
altaf upp á það' að “standa við orð sín”, en ekki skrifaða
samninga. Síðar heyrði eg hann segja, að minna fé hefði
hann tapað svoleiðis, heldur en síðar meir upp á “nótu”
eða skrifaða samninga.
Ingimundur var frekar hraustur til heilsu og í með-
allagi að burðum, að eg held, en lagið til verks og vinnu
var mjög mikið. Ekki var hann þó gamall maður er hann
dó, en það bar snögglega að höndúm, og hefir því verið
lýst í æfiminningu hans. Söknuðu menn hans almennt,
og fannst sem svo, að það skarð, sem hér var höggvið,
yrði aldrei fyllt.
Hér sést það, sem oftar, að við mennirnir erum
skammsýnir. Sonur Ingimundar, Young, tók við búi með
móður sinni Steinunni, að föður sínum látnum. Og má
með sanni segja, að búið hefir ekki haggast hjá þeim,
þrátt fyrir slæm ár og ofþurka tíð. Þar sem Ingimundur
hætti byrjaði Young. Hann hefir haldið uppi sömu hjálp-
semi og lækningum á skepnum í nágrenninu, án þess að