Fróði - 01.09.1913, Blaðsíða 63
FRÓÐI
minsta kosti aS taka hálfan eða allan gluggann úr. Og helzt eiga tær-
ingarveikir aö sofa undir beru lofti, vetur og sumar, og þaS eru þeir
látnir giöra á sjúkrahælum.
Þetta þrent er þá þaS, sem mestu varðar fyrir alla þá, sem sjúkir
eru af tæringu. En þaS er: hvíldin, fæSan og loftið. Og svo er ann-
a’ð: fólkiö þarf aö fræðast, fræSast um þaS, hvað er heilsusamlegt og
hvaö ekki. Menn þurfa aS vita þaS, aS þaS er eiginlega ekkert meSal
til viö tæringunni. En svo þurfa menn einnig aS vita og hafa þaS hug-
fast, aS þeir þurfa aS leita læknanna hiS allra fyrsta, sem þeir hafa
nokkurn grun um, aS tæring bui í sér. Því aS fyrir góSan læknir er
þaS létt verk, aS lækna tæringu, þegar hún er aS byrja, þar sem þaS
getur veriS erfitt eSa kannske ómögulegt, þegar hún er oröin svæsin.
Og þaö er enginn efi á því, aö þaö er mikill fjöldi manna, sem deyr
úr tæringu fyrir trassaskap og hirSuleysi.
Sé veikin tekin í byrjun, telja menn aö 87 af hverjum hundraö
batni, ef góSra lækna er leitaS; en sé veikin komin á þriöja stig, þá 13
af hundraSi. En þó mun vissara aö haía stööugt eftirlit meö þessum
87, ef vel á aö fara.
Til kaupenda Fróða.
Kæru vinir!
I tvö ár he,fur FróSi nú veriS á ferSinni meðal landa hér vestra, og
er ekki annað hægt aS segja, en aö honum hafi verið vel tekiö og sum-
staSar ágætlega. Menn eru honum ekki ætíS samdóma; en þaö þarf
ekkert blað og enginn maöur aS ætlast til, aö allir kveöi já viö hverju
orði, sem af munni fer eöa úr penna flýtur, sist þegar talaö er um ný
málefni, sem mönnum hafa verið lítt kunn áöur. En hópar kaupenda
hafa bréflega viSurkent, aS margt væri nýtt í FróSa og þess vert, aö þvi
væri gaumur gefinn. Og þó aS skritið sé, þá eru fjöldamargir farnir
aö gefa því gaum, er hann segir, og breyta eftir ráöum hans. En aöal-
augnamiS FróSa er aö fá menn til aS hugsa sjálfa. Heimurinn er ákaf-
lega stór og ákaflega fjölbreyttur og heilar veraldir eftir ókannaSar.
Ég er kaupendum FróSa þakklátur fyrir góöar viðtökur og urn-
buröarlyndi viö þaS, sem áfátt hefur verið, og skilvísi þeirra sem borgaö
hafa. En þaö er meS FróSa sem önnur blöö, aS þaS eru ekki allir, sem
borga og færri fyrir en eftir á. Þeir, em blaSastörfum eru vanir, ætlast
svo til, aö hin fulla upphæS frá kaupendunum fari ekki að borgast inn
fyrri en eftir 5—6 ár. Þá fari fyrst aö koma inn svo mikiS af görnlum