Fróði - 01.09.1913, Blaðsíða 22

22
FRÓÐI
að tala og n.ú rennur straumurinn stanslaust af atburíSum og hug-
myndurn til raddfæranna. Lestin er samanhangandi og rennur svo
fljótt, aö ekki verður auga á fest. 'Þaö er alveg eins og þetta sé
alt sent meö rafurmagni, en meö ótrúlegum liraöa. Og eftir því
sem maöurinn talar lengur, veröur hraöinn meiri og meiri, og búnk-
arnir þarna inni minka einlægt, þeir hjaöna eins og bólur niöur,
en þá fer fyrst a5 veiiSa kvikt í kofunum, því aö þá spretta upp
ótal þjónar, aö safna nýjum atburðum, nýjum sönnunum. Þeir
hendast úr einu herbergi í anna<5, stofumar glymja af fótataki,
svitinn bogar af þjónunum, en eililægt koma lestirnar af þeim meö
fangiö fult af myndutn, endurminningum, atburöum, setningum,
'stundum heila sögukafla, stundum heimspekilegar kenningar, stund-
um orö og setiiingar ganialla rithöfunda, stundum viöburöi úr
mannkynssögunni,. stundum heilar herferöir, stundum atburöi sem
skeöu í gær, eöa'fyrir mánuöi, eða fyrir tveimur, eöa þremur árum.
Stundum kemur það líka fyrir aö þeir finna ekki þaö, sem
þeir áttu aö leita aö, það er kallaö til þeirra aftur og aftur. Og
þaö er hann, þessi huldi og ósýnilegi, sem gerir þaö, þaö er hann,
sem ríkir og ræðu-r öllu á þessum stööum. Það er auöséö, aö hann
hefir þar alveg ótaicmörkuö völd og hann er elcki einhæfur heldur,
því aö þaö er hann, sem stýrir þessu öllu saman, málinu eöur radd-
færunum, augnatilliti, látbragöi, hreyfingum, limabragöi mannsins,
sem talar, áherslií þeirrii sém hann leggur á setningar og orö, hvort
hann talar hægt eöa seint, eöa hvort hann lætur oröastrauminn
íalla sem foss af bjargi ofan, ])að er hann sem gefur hugymndun-
um búning, hverri einni eftir því, sem honum þykir henta. Þáð
er hann, sem lagar oröfæriö eftir áherslunum, stundum hreyfir hann
þá til hláturs, stundum til meöaumkvunar, stundum vekur liann þá
til reiöi og haturs, við óþýöar ómannúðlegar hugmyndir, þaö má
segja aö hanri láti þá hlægja eöa gráta á víxl. Og það sýnir sig
lika, því að ó.pin og köllin hljóma úr þúsund börkum, þau flytjast
inn þarna, sem ráfmagiiaöar sendingar, og allir þessir þjónar breyta
gjörsamlega útlili; áöur voru þeir áhyggjufullir hn einbeittir, en riú
færist fjöriö og lífiö uin þá alla, hreyfingarnar vcröa hvatlegrii.