Fróði - 01.09.1913, Blaðsíða 42

■<*2
FEÓÐI
og selja jjær aftur meö stór-hagnaöi. Hafiö jjiö heyrt getiö uut
Ameríku?” tj
iÞeir kváöu svo vera.
“Heyrt Wall stræti nefnt?”
Svo fróðir voru jjeir ekki.
“Auövitaö hafa prestar ykk'ar kent ykkur, aö Péturs-kirkjan í
Róm væri miödepill alheimsins”, mælti bankaeigandinn. “En jjaö er
ekki alveg rétt?”
Þeir viðurkendu jjaö satt, að sú væri aöal-fræiSslan, er jjeir heföu
frá klerkum öölast.
“En landfræðingar vorra daga eru á annari skoöun. Þeir
halda því fram, aö miödepill alheimsins sé í Bandaríkjunum, í borg-
innii Nýju Jórvík og stræti þvi, er Wall Street, nefnist og talan á
stræti því er 59. Frá 59 gengur almættis-oröiö heimsenda á milli:
“Lækkið gangveröiö”, eða “hækkiö gangveröiö” og allir hlýða mátt-
ar-oröi þessu. En geti ég ekki fest hendur á 50G0 lírum og notiö
þessa hagræöis, jjá er ég á morgun —” l ‘‘
“Á morgun?” spuröi sá “orðfái”. ?
“Fyrir tveim mánuöum var ég öfundaöur mest allra manna á
Italíu,” hélt Asabri áfram. “Á morgun hlægja allir að mér”, Hanj«,
yfti sterklegu, breiðu öxlunum.
“En ef hægt væri að ná í 5000 lira?”' • | 1 .
Þaö var enn sá “orðfái”, er spurði.
“Ef það gæti tekist, jjá gæti ég aftur náö öllum auöæfum minun*
■og gert jjann eöa þá, sem hjálpuðu mér, flugríka á svipstundu.”
“Setjum svo. að eg geti lagt fram þessa 5000 líra, eöa öllu
heldur 4,892 líra, hvaöa trygging hefi ég og félagar mínir fyrir
jjví, aö hagur okkar batni?”
“Orö mitt”, svaraði Asabri blátt áfram og snéri rómverska
keisara-andlitinu sínu að þeim og horföi á þann “fáoröa”.
“Orö eru af ýmsu tægi, alt eftir því, hver þau rnælir,” svaraöi
hinn “orðfái”. . . í 1.
Asabri brosti og mælti: “Ég er Asabri”.
Þ'eir athuguðu hann á ný meö hinni mestu lotning.
“Og þér hafið oröiö fyrir óhöppum”, mælti hinn yngsti þeirri,