Fróði - 01.09.1913, Blaðsíða 56

FRÓÐI
56
: i! m*!«
Til að varna þessari ska'ðlegu ólgu er gott að neyta ávaxta til
morgunverðar og geta menn þá haft línsterkju-fæðuna til miðdegis-
verðar. Egg, ket, hnetur, mjólk og ostur meltist betur meö nokkru af
ávöxtum. En best er að eta heldur litið af öllum þessum fæðutegund-
um, því að líkami mannsins þarf aldrei nema lítinn skamt af protein-
efninu—i-io.—og það, sem þar er fram yfir, er mjög liætt við að gjöri
menn gigtveika fyrr eða síðar, og ólgi það og úldni hið innra meö
manninum, verður það gróðrárstía allra illkvikinda, baktería, yrmlinga
og ófagnaðar.
Oft og tíðum hafa trúarbrögðin og trúarhöfundarnir hvatt menn
til föstu og bænahalds. Og sannarlega eru fösturnar góðar — æfin-
lega — við og við — því að maðurinn er gráðugur og kann sér ekki
magamál. En föstur þessar geta menn létt sér með þvi að lifa nokkra
daga á ávöxtum, helst nýjum, og garömeti eins og tomatoes, celery,
lettuce, cucumbers, radishes, og eta þetta alt hrátt, til þess að hafa full
not af sýrum þeirra. Hreinsað ('distilledý vatn er æfinlega gott til
þess að hreinsa vöðvana og líkamann allan, því að það er iaust orðið
við alskonar málmkend sölt, sem eru í ósoðnu vatni.
Og af því að það er hreint, getur það dregið í sig óhreinindi blóðs-
ins og líkamans og komið þeim út um svitaholurnar og nýrun. Málm-
kendu vötnin fmineral watersj, sem menn oft eru að drekka, hjálpa
kannske í bráð. En þau skilja líkamann eftir verri og veikari en áður,
því þau fylla hann ótal málmkendum efnum, sem hann aftur þarf að
losast við eða þá sýkjast af.
Þá skyklu menn og varast að neyta nema scm minst hins vanalega
matarsalts, matarsóda og saltpéturs, því að þetta eru eiginlega málmar,
sem æsa og herða smásellur þær sem Hkaminn er bygður af og gjöra
rnann gamlan, stirðan, lamaðan og skorpinn.
Oft hafa menn þannig læknað gigt, ‘dropsy’ og skinnveiki margs-
konar, með þvi að taka burtu alla salta fæðu frá sjúklingnum og láta
hann ekki neyta nema sáralítils salts með fæðu sinni. Soda er oft or-
sök í meltingarleysi.
En öll þau sölt, sem likaminn þarfnast, getur hann fengið í
ávöxtunum, garðmat, mjólkinni og “brani” korntegundanna.
Nú er það vitanlegt, að öllum líffærum mannsins og öllum hans