Dýravinurinn - 01.01.1895, Blaðsíða 20

16
þegar kom fram að varptímanum á vorin, hef jeg látið inn í búrin til þeirra
bandenda og ýmislegt, sem þeir gátu hagrætt þar eftir vild. Þegar þeir svo
fóru að byggja sjer hreiður úr þessu í búrunum, þá hef jeg flutt þá fugla
saman í búr, sem jeg vissi, að best lynti saman, því á því verður að hafa
talsverða gát. Fuglarnir eru líkir bæði sjálfum oss og öðrum dýrum í þvi,
að þeir eru ekki ánægðir með alt og vilja ráða sjálflr í því efni. Oftast fer
þó alt friðsamlega. Fuglarnir hjálpast að því báðir að bera í hreiðrið, sem
látið var inn í búrið. Þegar þau hjónaleysin eru byrjuð á því fyrir alvöru,
fer bráðum að verða fjölgunar von. Það varir stundum viku, stundum lítið
eitt leingur. Hún fer þá að sofa í hreiðrinu á nóttinni og hann þar á spýt-
unni hjá henni. Svo fara eggin að koma, eitt á dag, til þess komin eru fjög-
ur eða fimm og stundum þó fleiri, en þetta er þó vanatalan. Þegar alt geing-
ur vel, líða svo frá 13 til 16 dagar til þess móðirin brýtur það eggið, sem
fyrst kom, og svo hvert af öðru næstu dagana í sömu röð og hún verpti
þeim.
En það er ekki nærri altaf að henni lánast að únga út, og stundum
getur hún að eins úngað út einu, tveimur eða þremur, en hin verða þá ónýt.
Elsta egg, sem minir fuglar hafa úngað út, var 20 daga, eftir þann tíma hef
jeg getað skoðað öll egg sem ónýt. Þó er þetta víst misjafnt nokkuð, og ekki
vert að treysta því of mjög. Það er komið undir fjölda af smá atvikum, hve
fljótt geingur að únga út. Það kemur undir viðurværi fuglanna, líka undir
þvi hve þolinmóð móðirin er að liggja á þeim, eða þá hvort faðirinn hjálpar
henni til þess, og er oft að hann gerir það, Stundum matar hann hana svo
trúlega, að hún þarf aldrei að fara af eggjunum nema niður í búrið til að
drekka eða þá augnabliks stund á kreik til að rjetta sig upp, og þá leggjast
sumir kallfuglar á fyrir kvennfuglinn á meðan, og oft liggja þau bæði á
eggjunum saman, einkum ef kalt er í veðri, og það er kannske einmitt veðrið,
sem hjer gerir allra mest að verkum, svo að þeim er ómögulegt að únga út
ef illa er um þau búið og kalt er i veðrinu eða herberginu, hversu iðin og
þolinmóð sem þau eru.
Nú kom það einmitt fyrir mig skömmu eftir að jeg fjekk fyrstu fugl-
ana mína, að öll eggin urðu ónýt. Það var annað varp þeirra um vorið.
Þau höfðu fyrst verpt 5 eggjum í miðjum Maf, og úngað tveimur af þeim út.
Hin þrjú eggin ljetu þau liggja hjá úngunum í breiðrinu, þángað til úngarnir
voru orðnir fleygir og farnir að sækja sjer mat og drykk sjálíir. Svo var
það einn dag, að þau stúngu saman netjum og tfstu hvort í kapp við annað
iángan tíma. Jeg vissi þá strax að eitthvað stóð til, og hafði því auga á
þeim. Það endaði lfka með þvf, að móðirin fór upp í hreiðrið, bylti einu egg-
inu til og frá, hjó á það ofurlítið gat með nefinu, og sfðan hjálpuðust þau bæði
að með að kasta því út úr hreiðrinu og niður f búrið. Næsta dag hafa þau
svo kastað niður hinu egginu, því það lá þar þegar búrið var hreinsað morg-