Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1916, Qupperneq 33

iðunn ] Sólin og Siríus. 233
arinnar þverrað svo gífurlega, að hún yrði ekki
nema tólfti partur af hinni upprunalegu birtu Sirí-
usar. Afleiðingin er ómólmælanleg og fer alveg með
yfirburði sólarinnar. Siríus geislar út frá sér fjörutíu
og álta sinnum meiri birtu en sólin; en þar fyrir
höfum vér ekki beinlínis heimild til að fullyrða,
að Siríus sé fjörulíu og álla sinnum stærri en
sólin; en vér getum sagt, að liann sé fjörutíu og
álta sinnum eins bjartur, eins ljómandi eins og ljós-
gjaíi vor. 1 þessum reikningi böfum vér tekið lægri
ákvörðun á bjartleika Siríusar í samanburði við sól-
ina, en ýmsar aðrar nákvæmar atbuganir mundu
liafa tekið gildar. Það sést þannig, að ef niðurstaða,
sú sem vér liöfum komist að, er í nokkru ónákvæm,
þá fer sú ónákvæmni að eins í þá átt, hvort Sirius
er ekki meira en fjörutíu og átta sinnum bjartari
en sólin.
Þessi framúrskarandi ijómi Siríusar gæli komið af
hans geysilega Ijósmagni, eða af því, að hann væri
hnöttur, sem bæri svo mjipg af sól vorri ekki síður
að mikilleik heldur en að birtu. Ur þessu verður
ekki ieyst að fullu, nema með því að mæla ummál
Si riusar og leggja hann síðan á metaskálarnar. í
fljólu bragði kynni það nú að sýnast erliðara að
framkvæma hið síðara en hið fyrra. Hvernig er
hugsandi, að Siríus í 20 billíón mílna fjarlægð geti
i raun og veru orðið veginn? Hvað sein samt um
það er, þá getum vér vegið stjörnuna, en vér getum
ekki mælt hana. Vér höfum enga hugmynd um lík-
amsstærð Siríusar í raun og veru, en af því vér
homumst fyrir, að hann er áreiðanlega þyngri en
sólin, þá getum vér ráðið af því, að hann sé líklega
stærri en sólin, þó vér vitum það ekki með vissu.
Það er sannarlega merkileg sannreynd, að af öll-
Uln þeim þúsunduin af stjörnum, sem himinninn er
skreyttur, hefir enn ekki fundist ein einasta stjarna,