Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1916, Síða 74

274
Einar Hjörleifsson:
tlÐUNN
undrunar ritaði hún þá: »Nei; lienni batnar þetta;
en samt fer hún yfir um, áður en árið verður liðið«.
E. M. batnaði skyndilega. Læknarnir urðu steinhissa.
Og innan skamms var hún farin að vinna silt venju-
lega verk. í Ágúst, í September, í Október og í Nóv-
ember var höndin á mér látin skrifa viðvörunina um,
að andlát liennar væri í nánd. í Desember lagðist
E. M. i inílúensu. »Svo að það er þetta, sem þú
sást fyrir«, sagði ég við Júlíu. Enn átti fyrir mér
að liggja að verða forviða, því að nú skrifaði Júlía:
»Nei: liún kemur ekki hingað yfir um með eðlilegum
hælti. En hún kemur, áður en árið er liðið«. Eg
varð hræddur; en mér var sagt, að ég gæli ekki af-
slýrt þessu. Jólin koinu. E. M. var mjög veik. Garnla
árið leið á enda, og enn var hún lifandi. »IJarna
sérðu, að þér skjátlaðist«, sagði ég við Júlíu. »E. M.
liíir enn«. Júlía svaraði: »Það getur verið, að mér
skjátlist um fáeina daga; en það er salt, sem ég
hefi sagt«.
Um þ. 10. Janúar ritaði Júlía lil mín: »Þú fer að
linna E. M. á morgun. Kveddu hana. Gerðu allar
ráðstafanir, sem þörf er á. Þú sér hana ekki framar
á þessari jörð«. Eg fór að finna hana. Hún var með
hita, liafði vondan hósla, og átti von á, að verða
ílutt í sjúkraliæli, þar sem hún gat fengið betri lijúkrun.
Allan límann, sem ég var lijá henni, talaði hún uin
það, sem hún ætlaði að gera, til þess að korna verki
sínu áfram. Þegar ég kvaddi liana, var ég enn að
hugsa um það, hvort Júlíu hefði ekki skjátlast.
Tveim dögum síðar fékk ég símskeyti um það, að
E. M. hefði íleygt sér út um glugga á 4. lofti í óráði,
og að liún liefði verið tekin upp andvana. Þá vant-
aði einn eða tvo daga á það, að 12 mánuðir væru
liðnir frá því er viðvörunin koin fyrsta skiflið. —
Við komum þá að síðara skrillega fyrirboðanum,
sem ég ætla að minnast á. Þeim af ykkur, sem liafa