Kirkjuritið - 01.04.1935, Side 11

Kirkjuritift.
V. V. S.: Sálmur.
131

*
1 íl
nf~T"T3r r
elsk unn • ar
í - mynd og ver

-jm
J J. .1 --J
1

r
Sendu nú í'rið þinn i syrgjandi ástvina hjörtu,
sýn þeim hinn dána í upprisuljósinu hjörtu.
Eilífa ást
aldrei er syrgjendum brást
hasta á harmélin svörtu.
Sjúkleikans þungbæru þjáninga spor eru gengin,
þrautunum lokið og gröfina hræðast skal enginn.
Dauðinn er líf.
Drottinn er styrkur og hlif.
Vissan um framhalds líf fengin.
Vinir og ættmenn, er harmþrungin sitjið í sárum,
sólarljós æðra lieims brotnar í jarðneskum tárum.
Guðs góði son
gef öllum samfunda von.
Kvíðum ei komandi árum.
Vald. V. Snævarr.
9*