Kirkjuritið - 01.04.1935, Side 58

178
K. D.: Séra ólafur Ólafsson. Kirkjuritið.
betra að kjósa, og heimili þeirra hjóna orðlagt fyrir
rausn og prýði.
Ekki var mér kunnugt um kennimannshæfileika
hans og heyrði hann aldrei, en lærisveinn hans, er ég
fyr gat, segir, að hann „var viðurkendur góður kenni-
maður“, ræður lians nokkuð með nýju sniði og dæm-
um úr daglegu lífi. Og ekki efast ég um, að hann hafi
þar verið samvizkusamur sem í öðru. Þótt liann væri
glaður i viðmóti, var hann fremur alvörumaður og
vandlátur um menning þjóðarinnar og siðgæði, einkum
æskumanna.
Aðaláhugamál hans varð þessvegna eðlilega mentun
unglinga og það svo, að hann sjálfur réðst í það 1910,
sem kalla mátti stórvirki, að setja á fót unglingaskóla
á heimili sínu i Hjarðarholti, i fyrstu eingöngu eða
mest af eigin efnum. En skólinn gat sér hrátt gott orð
og var þá styrktur af alþingi á horð við aðra unglinga-
skóla. Skólanum hélt hann áfram þangað til hann lét
af embætti, og mun þessi áhugi hans um uppeldis- og
fræðslumál lengst halda á lofti minningu hans og nafni
hjá öllum þeim, er til þektu.
Konu sína misti séra Ólafur 9. okt. 1909. Þau eignuðust
5 hörn, sem eins og vænta mátti fengu ágætt uppeldi á
fyrirmyndarheimili foreldra sinna. Eru tvö af þeim látin.
Jarðarför séra Ólafs fór fram 25. marz við mikið fjöl-
menni, og mátti skilja af þeirri viðhafnarmiklu athöfn
og blaðaummælum, að þar var til moldar borinn þjóð-
kunnur héraðshöfðingi, mætur og mikilsmetinn kenni-
inaður, virtur og frábærlega vinsæll af öllum er liann
þektu, þeim mest er notið höfðu samvista hans á lífs-
leiðinni og handleiðslu.
Kristinn Daníelsson.