Kirkjuritið - 01.04.1935, Qupperneq 61

Kirkjuritið.
Séra Björn Þorláksson.
181
lögskipaða tima, hefir sótt cand. theol. Björn Þorláks-
son. Sækjandinn, sem er útskrifaður af prestaskólanum
í fyrra með fyrstu aðaleinkunn, er vel gáfaður og reglu-
samur maður og efni í dugandi mann, svo að óhætt er
að trúa honum fyrir stað og kirkju. Auk þessa er hann
hraustur maður, svo að hann er fær um að þola þá er-
fiðleika, sem eru á að þjóna Eiðum með Hjaltastað“ o.
s. frv. Samkvæmt þessu ræður biskup mjög ákveðið til
að séra Birni verði veitt prestakallið. Síðan vígist hann
þetta sama sumar þangað.
Hjaltastaðaprestakalli þjónaði hann i 10 ár, eða til
ársins 1884. Það mun þeim minnisstætt, er þá tíma
muna, hve skjótt séra Björn gerðist þar framkvæmda
og atorkumaður, svo sem spáð hafði verið. Sömu ein-
kennin komu þar fram og á námsárum. Hann rækti
prestsstörf sín af alúð og mestu reglusemi, og eigi síður
gerðist hann atorkusamur búmaður og fyrirmynd að
þjóðnýtum framkvæmdum á því sviði. En aðalstarf
hans sem prests og sveitarhö fðingja er þó bundið við
dvöl hans hina löngu á Dvergasteini í Seyðisfirði. Þar
°g i þeim hrepp liggja eftir hann flestar athafnir og
ílestir sigrar, þrátt fyrir mótspyrnu sumra þeirra um
hríð, er þoldu ekki skapfestu hans og forystuhæfileika.
En alt það hjaðnaði niður og naut hann þar langa hríð
trausts, sem skyldurækinn embættismaður, hrepps-
nefndaroddviti og sýslunefndarmaður, svo og meðan
hann sat á þingi þjóðar sinnar. Allir vissu, hvar hann
var og að hann aðhafðist þar ekki annað en það, sem
var hans fulla sannfæring að horfa mundi til þjóðþrifa,
hvort sem byrlega blés eða ekki. Svo var maðurinn heil-
stej^ptur og laus við að skeyta um, hvort öllum líkgiði
hetur eða ver.
Enn má geta þess, hversu séra Björn lét enga erfið-
leika sér fyrir brjósti brenna í starfi sínp, hve knálega
hann sótti þjónustuna í Klippstaðarprestakalli, er séra
Einn þraut. Á. milli Seyðisfjarðar og Loðnmndarfjarðar