Kirkjuritið - 01.04.1935, Qupperneq 62

182
S. G.: Séra Björn Þorláksson. Kirkjuritið.
er bratt fjall, Hjálmadalsheiði, og einatt hættuleg yfir-
ferðar. Hana ldeif hann í bliðu veðri og striðu, hvenær
sem þörf gerðist, oftast gangandi, og var þá stundum
hætt kominn, en aldrei varð honum slys að.
Þeir sem bezt þekkja heimilið á Dvergasteini i tíð séra
Björns herma, að góður heimilisfaðir og liúsbóndi liafi
hann verið, stjórnsamur og reglufastur, réttlátur hjú-
um sínum, skilvís og ráðhollur. Munu margir telja vist-
ina hjá honum hafa verið sér gifturíka, og þá ekki sízt
þeir frændur hans, er frá barnæsku nutu föðurlegrar
umhyg'gju hans, því að séra Björn var frændrækinn
‘«Jög.
Sumarið 1892 gifti ég séra Björn Björgu Einarsdóttur
frá Stakkahlíð, frændkonu minni; var hún þá kornung,
en með gerfilegustu meyjum um þær slóðir. Eignuðust
þau fjögur börn: Þorlák verzlunarfulltrúa, Valgeir bæj-
arverkfræðing, Steingrím kaupsýslumann og eina dótt-
ur, er dó í fyrstu æsku.
Stend ég nú einn eftir okkar fjórtán samstúdenta frá
1870. Ég borfi á eftir þeim með söknuði, og ljúfum
minningum, ekki sízt séra Birni, þessu hánorræna
liraustmenni og mannkostamanni. Miklu og góðu dags-
verki laulc hann um langa ævi, og vel skildi hann við
söfnuð sinn í Seyðisfirði, rneðal annars með fég'jöfum
í Söfnunarsjóð til styrktar væntanlegs gamalmenna-
liælis þar.
„Far þú í friði, friður Guðs þig blessi; bafðu þökk
fyrir alt og alt“.
3. apríl 1935.
Sigurður Gunnarsson.