Kirkjuritið - 01.07.1937, Blaðsíða 10

Kirkjuritið - 01.07.1937, Blaðsíða 10
218 Jón Helgason: Kirkjuritið. að inn að ganga i guðsríki". Hvert einasta tímabil i sögu mannkynsins hefir átt af einhverjum þrengingum að segja og hefir getað talað um „þrengingar nálægs tima“ engu síður en postulinn forðnm. Og vissulega getum vér, sem nú lifum, talað svo engu síður en feður vorir, er vér minnumst alls ófriðarins, ólgunnar og ófagnað- arins, sem nú ríkir í heiminum. En þótt ekki væri þelta, þá verður svo óendanlega margt til þess að minna ein- mitt boðendur orðsins á, að kirkjan, sem þeir þjóna, er „stríðskirkja“ og hlýtur að vera það meðan syndin drotnar í lieiminum með öllum hennar ófögnuði. Því að einmitt orðsins þjónar eru öðrum fremur til þess kallaðir að berjast með vopnum orðsins og andans gegn öllum öflum vonzkunnar, sem virðast fá meira og meira vald yfir lmgum svo margra manna á nálægum tíma og stjórna gjörðmn þeirra og áformum. Fyrir því verður svo óendanlega margt til þess að raska rósemi þjón- ustumanna Guðs og húa þeim þungar áhyggjustundir, sérstaklega þeim, sem trúlega vilja rækja köllunarverk sitt, og hættan ávalt nálæg, að þeir þreytist og enda gefist upp i haráttunni. En því indælla er til þess að lmgsa, að oss er gefið fyrirheit um frið fyrir sálu vora, ekki aðeins um frið sabhatshvíldar á hinmum, að lok- inni baráttu og' enduðum dögum liérvistar vorrar, held- ur og um frið meðan á sjálfri haráttunni stendur, um frið sem einn lið þeirrar hlessunar, er drottinn hefir heilið þeim, sem gefast honum í harnslegu trausti til iiáðar Iians. En þetta er hinn innri friður hjartans, frið- urinn i heilögum anda, sem drottinn Jesús hét læri- sveinum sínum að skilnaði. Ég veit ekkert eftirsóknar- verðara fyrir orðsins þjóna en að eiga þennan frið heil- ags anda i sem ríkustum mæli. Og því verður það sú árnaðaróskin þér lil handa, sem mest áherzla hvílir á, að drottinn megi um ófarna æfidaga upplyfta auglili elsku sinnar og trúfesti yfir þig, svo að blessun friðar- ins frá honum megi í æ ríkari mæli l'alla þér í skaut
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.