Kirkjuritið - 01.12.1939, Blaðsíða 9

Kirkjuritið.
Gimsteinn á dagana festi.
351
meðal sá, að hann myndi fæðast í Betlehem. Hvernig spá-
mennirnir gátu vitað þetta fyrir fram, það skiljum vér
ekki. Alt hið dulræna er svo f jarri skynjan vorri. — María
fær undursamlegar vitranir. Hún á heima langt frá Betle-
hem, langt norður í öðru fylki landsins, en Ágústus keisari
í Rómahorg, sem enga hugmynd gat haft um þessi háleitu
mál, skipar lienni og Jósep að fara hina löngu leið til
Betlehem vegna manntalsins. Það er hægt að kalla þetta
tilviljun, en furðuleg er hún og verður tæplega skýrð með
venjulegum liætti. — Þó er enn undursamlegra að heyra
um fjárhirðana á Betlehemsvöllum þessa nótt. — Und-
ursamleg hirta. —Undursamlegar sýnir. — Undursam-
legar raddir. — ,Hvað má sliku valda? — Hvílík furðu-
ieg reynsla að gefast þannig sjón og heyrn inn til æðri
veraldar! Bjartir englar, — englaraddir, er hoða hirð-
unum, að nú er frelsarinn fæddur. — Illýtur ekki sérhver
maður að verða hljóður og hugsandi, er liann lilustar á
þessa furðulegu frásögu?
En það hefir orðið hlutur verandi kynslóðar að lifa á
tímum þekkingardýrkunar, vitsmunaþótta, raunhyggju og
i'aka. Því vekur ekki jólaguðspjallið nú alls staðar undrun,
er leiðir til lotningar, lieldur undrun, er viða leiðir til eía.
Það er einhvern veginn svo, að mörgum finnast ólrúleg þau
undur, er aðeins gerast einu sinni eða sjaldan eða hafa
gerst langt aftur i tímanum, og rnargur veitir því heldur
ekki athygli, að hann er daglega umkringdur undrunar-
efnum, sem öllum er um megn að skýra með rökum.
Vér horfum á tvö lítil frækorn. Þau geta verið svo að
segja alveg eins að útliti. Þau eru látin í mold. Upp aí
öðru kemur blátt hlóm, upp af hinu rautt blóm. Hver
skilur þessi undur? — Allir þeir, sem eitthvað liafa lært
i eðlisfræði, vita, að það er fast lögmál, að allir hlutir drag-
ast ofurlítið saman eða minka við kulda. En eitt efni,
vatnið, þverbrýtur þetta náttúrulöginál og þenst út, er það
kólnar mjög. Vér erum svo vön að liorfa á þetta — sjá
ísinn fljóta — að vér veitum því litla athygli, og það vekur