Kirkjuritið - 01.12.1939, Blaðsíða 28

370
Sxgurjón Guðjónsson:
Nóv.-Des.
ar í ótal æskulýðsfélögum, kvenfélögum, söngfélögum.
Hver söfnuður, er nokkuð má sín, liefir félagsskap af öllu
þessu tagi innan sinna véhanda, og vinnur hann ómetan-
legt gagn og eflir kirkjuna. Kirkjan hefir 9 þúsund sunnu-
dagaskóla í þjónustu sinni, og má gera sér í liugarlund
það mæta starf, sem þeir inna af hendi. - Mikill meiri
hluti finsku lýðskólanna, sem eru annars í einka eign,
en styrktir al' rikinu, starfa á kristilegum grundvelli og
standa í nánu samhandi við kirkjuna. Er henni að þeim
mikill styrkur.
Eins og niargir vita, eru Fiimar, þegar litið er lil
mannfjölda, langmesta íþróttaþjóð í heimi. í þolhlaup-
um og köstum þarf enginn við þá að keppa. Á Ólymp-
íuleikunum hefir hin litla, finska þjóð ofl orðið önnur
og þriðja í röðinni, og sem skíðaþjóð eru þeir að verða
allra þjóða fremstir. Það dylst engum, er til Finnlands
kemur, liinn rnikli íþróttaáhugi þjóðarinnar, einkum
æskumanna. Kirkjunnar menn hafa hafl opin augu fyrir
þessu og séð, að erfitt er að ná til æskunnar nerna skilja
þessa hneigð liennar.
Skátahreyfinguna og útivistarlif hefir því kirkjan eflt,
og t. d. eru margir prestar í Finnlandi lielztu menn skáta-
hreyfingarinnar. Kemur mér m. a. í hug Niilo Visapáá
skátahöfðingi, er var fulllrúi Finnlands á skátamótinu á
Þingvöllum í fyrra. Honum kyntist ég lítið eitt i Helsing-
fors. Við göngu, er skátarnir fóru á Langjökul meðan
mótið stóð yfir, kom í ljós að hann, þó óvanur væri fjöll-
um, liafði mörgum sinnum meira gönguþol en nokkur
annar. Og þegar toppi Langjökuls var náð, velti liann sér
nakinn í snjó. Þetta var nú prestur af þvi taginu, sem
finska aískan lítur upp lil og vill hlusta á!
í Helsingfors skoðaði ég hina tígulegu hyggingu, er ný-
lega var lokið við, Michael Agricola kirkjuna, sem hygð
er til minningar um hinn milda siðbótarmann. Kirkjan
er bygð úr granít og að nokkuru úr marmara, og að öllu
dásamlega fagurl hús. í kjallara þessa mikla guðshúss sa