Kirkjuritið - 01.12.1939, Blaðsíða 11

Kirkjuritið.
Gimsteinn á dagana festi.
353
eilífur að gildi fyrir öll aldurskeið mannsins, bernsku,
manndómsár og elli.
***
Nýlega útkomin ljóðabók vestur-íslenzku skáldkon-
unnar Jakobinu Johnson byrjar á þessum ljóðlínum:
Líður að jólum,
ljúfust gleði,
kveikt eru á borði
kertaljós.
Og þótt rafljósin
rjúfi myrkur
heillar heimsálfu
á helgri nóttu,
eru mér kærusl
kertaljósin
góðra minninga.
Gleðileg jól.
Hér er lýsl undramætti jólanna, er getur gefið litlu
kertaljósi ljúfari birtumátt heldur en út frá hinum björt-
ustu rafljósum stafar. Ég held, að allir þeir, sem upp
liafa alist á kristnum heimihun, muni hafa fundið þetta.
Jóiin eru fyrst og fremst heimilishátíð. Ekki liátið stór-
iiópa flokka eða stétta, heldur liátið nánustu vina á hverju
heimili. Og hvenær höfum vér séð ljúfari, bjartari, meir
fögnuðvekjandi ljós heldur en kertaljósin, sem kveikt
voru á jólakvöldi á berskuheimilum vorum. — Myndi frá
nokkurum öðrum ljósum jafnmikil birta hafa skinið inn
í sál vora eins og frá þeim? Ég hvgg, að flestir myndu
svara því neitandi.
Það er ekki erfitt að gera sér grein fyrir því, hvernig
á þessu stendur. Barnssálin er undurnæm fyrir því, sem
umhverfis er eða gerist á líðandi stund. Það er oft eins og'
andrúmsloftið eða hlær heimilisins tali með dulrænum
liætti til barnshjartans. Það er svo undurnæmt fvrir því,
sem bærist í huga ástvina þess og samvistarmanna. Hjarta-