Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.12.1939, Blaðsíða 19

Kirkjuritið - 01.12.1939, Blaðsíða 19
Kirkjuritift. Kirkja Fínnlands. 361 kólsks kyns. Auk þessara tveggja slofna búa Lappar á við og dreif í nyrztu héruðunum. Ég veit ekld, hvort menn hafa gerl sér grein fyrir því, þegar minst er á kirkju Finnlands, að lnin er miklu yngri en kirkja Islands. Og þetta lætur undarlega í eyrum. — Þegar kristni var lögtekin hér árið 1000, þá hafði finsku þjóðinni engin vitneskja horist um kristindóm. Enn sat liún í myrkri lieiðindómsins. Það er ckki fyr en á 12. öld, er Svíar fara að leggja undir sig Finnland, að hún kynnist honum. Krossferðatímahilið hafði gengið vfir álfuna og nú beina Svíar krossferðum sínum í Austurveg. Hin fyrsta Finnlandskrossferð var farin laust eftir miðja 12. öld. Sjálfur Uppsalabiskupinn, Henrik að nafni, tók þált i henni. Varð mikið ágengt i þeirri för að kristna •andið. Biskupinn varð eftir í landinu til að vinna að efl- higu kristindómsins. En hann var mvrtur. Síðar varð liann einn helzli dýrlingur Finnlands í katólskum sið. Með lyrstu krossferð getum við sagt, að kirkja Finnlands verði lyrst til. En þá og lengi siðan var landið biskupslaust, og laut Uppsala-biskupsdæmi, er þá var nyrsta biskupsdæmi Kviþjóðar. Landvinningum og trúboði Svía hélt áfram > Finnlandi og sóttist seint. Um miðja 13. öld og undir lok liennar voru farnar tvær meiri háttar krossferðir til Mið- og Austur-Finnlands og urðu þær báðar mjög blóð- llgar. En eftir þær má þó telja, að Svíar hafi náð vfir- ráðum yfir Finnlandi og kristnað þjóðina að vísu aðeins að nafni til. Og kristnil)oð meðal Lappanna og afskektustu héraðanna þektist ekki fyr en löngu siðar. Af þessu, sem hér hefir verið sagt í mjög stuttu máli, má sjá, að kirkja Éinnlands er miklu vngst Norðurlandakirknanna. — Og alt katólska tímabilið er hún mjög veigalitil og elur enga verulega afburðamenn. Þó eignast hún biskupsstól í Ábo seint á 13. öld, er fyrst laut Lundar og síðan Uppsala bisk- api. Er Ábobiskupsdæmið hið eina i landinu langt fram vfir siðbót. — En það er ekki fyr en með henni, að kristin- dómurinn festir verulega rætur hjá þjóðinni.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.