Kirkjuritið - 01.12.1939, Blaðsíða 54

Nóv.-Des.
Johan Olof Wallin.
f ár er liðin rétt öld frá l>ví,
er John Olof Wallin, hið mikla
sálmaskáld Svía, lézt. Wallin
var öndvegissálmaskáld Svía
líkt og Hallgrímur Pétursson
meðal íslendinga, þó að þeir
séu annars ólíkir urn margt,
og langur tími sé milli þeirra.
Það er ekki úr vegi, að
Kirkjuritið minni.st Wallins
með fáum orðum á þessu
hundrað ára dánarafmæli
hans, og þá ekki sízt fyrir
það, er norræn andleg sam-
vinna er svo mikið rædd og
að henni hlúð á vorum dögum.
Wallin var fæddur í Tunahéraðinu í Dalarna árið 1771, á heimili
móðurforeldra sinna. Hann var af góðum bændaættum. Annars
var faðir hans lágt settur liðsforingi, en móðir hans dóttir yfir'
manns við skógarhöggið.
Foreldrar Wallins áttu margt barna, dóu mörg þeirra í bernsku.
Wallin var elztur í systkinahópnum. Foreldrarnir voru fátæk, og
varð hann því á unga aldri að bjarga sér sjálfur.
Snemma bar á ágætum gáfum hjá drengnum, og er talið að
hann hafi erft þær frá móður sinni. Var hún talsvert upplýst kona.
Frá föður sínum tók hann í arf skipulagsgáfu, stjórnsemi og
Johan Olof Wallin.
hæfileika til að vinna hugi fólks.
Skáldskaparhneigðar gætti snemma hjá drengnum, og kornungur
fór hann að yrkja. Orðins list var honum í blóð borin.
ímyndunaraflið var auðugt. Gömul æfintýri og sögur drakk
hann í sig og orti önnur ný sjálfur.
Þegar hann reikaði einsamall um hlíðar og skóga, hélt hann heil-
ar prédikanir yfir trjánum og steinunum, er urðu á vegi hans, ÞVI