Kirkjuritið - 01.12.1939, Blaðsíða 3

Ivirk.juritifc.
Jólahringing
Herdunur.
Hringt! Hringt!
i hásalnum víða
til heilagra tíða!
Hringt! Hring't!
(Guðm. tíuðm.)
Senn hringja málmhvellar klukkurnar enn á ný inn
jólin, hátíð ljósa og friðar. Hreimfagur og lieillandi er
hijómur þeirra, rómþýður eins og vorblærinn, seiðandi
hkt og niður fjarra vatna í leysingum.
Klaki hugans þiðnar við sumarhlý klukknaslögin, hand-
lakið hlýnar. Það birtir í lireysi og höllu, i „dauðamóðu
þrungnum sjúkrasal“ og jafnvel „í köldum klefa saka-
manns.“
Kjúfsórar minningar rísa úr gröf gleymskunnar; í hug-
11 m vor fslandsbarna minningarnar um liðin jól i svip-
miklu landi hvítsilfraðra fanna og bragandi norðurljósa,
þar sem:
„Fagursett rúbínum, flugkvikum björmum
festingin djúpblá og alvarleg, iiá,
vefur hverl moldarbarn voldugum örmum,
vekur í sálunum grunhöfga þrá“.
(tíuðm. tíuðm.)
A þessum jólum blandast hreimfagur og heillandi
klukknaklið-urinn þó annarlegum röddum, hrollköldum.
fjarska, frá hjaðningavígunum, iterast brimþungar