Kirkjuritið - 01.12.1939, Blaðsíða 32

374
Sigurjón GuÖjónsson:
Nóv.-Des.
Kirkjusöngur i Finnlandi virtist mér góður og' mikill
áhuga á ])vi að efla hann. Sænskan er með afbrigðum
hljómfögur í söng, eins og við vitum, en ekki virtist mér
finskan síðri í þessu efni, og stuðlar að þvi hin mikla
hljóðstafaauðlegð hennar.
Eg skil ekkert orð i finsku og get því ekki dæmt um
sálmakveðskap Finn-Finna eða orðið, sem ég lieyrði sung-
ið. En sænskumælandi prestar sögðu mér, að Finn-Finnar
ætlu margt mjög fallegra sálma, og mundu ekki standa
að haki nágrannaþjóðunum i því efni. — Sænsk-finska
sálmabókin var undirhúin að mestu af skáldinu og föður-
landsvininum .1. L. Runeberg, en við hana var aukið all-
mikið fyrir 10 árum. Tvö öndvegisskáld Finnlands á 19-
öld eiga þar langflesta sálma, Runeberg 60, en Topelius
35. Það var mikið happ kirkju Finnlands, að tvö langmestu
skáld landsins skyldu vera trúaðir kirkjunnar menn. -— Ai
sálmaskáldum síðustu ára eru tvö mjög merk, A. Toko-
lander fræðslumálastjóri, nýdáinn, og Jakob Tegengren,
eitt af heztu ljóðskáldum sænskra Finna nú á dögum-
Hann er maður rúmlega sextugur og er bankastjóri i Vasa
i Austurbolnum. Það hljómar eins og öfugmæli, að mesta
núlifandi sálmaskáld sænskra Finna skuli vera bankastjóri,
en það er í sjálfu sér ekkerl undarlegra en að eitt al' beztu
kvæðaskáldum Islendinga nú á dögum, og sá, sem hefh'
mest í sér til að verða sálmaskáld, skuli vera liúsgagna-
kaupmaður í Reykjavík.
Ég liefi margs góðs að minnast l'rá minni mánaðardvöl
i Finnlandi og ekki sízt af kirkjunnar hálfu. Ég minnist
margra ágælra |)resta og annara kirkjunnar manna, sen'
voru prvði þeirrar stofnunar, er þeir störfuðu hjá. Ég
minnist margra kirkna, sem standa i allra fremstu röð
livað ytra útlit snertir. Margar þeira voru nýjar að heita
mátti. En húsbyggingalist stendur á mjög háu stigi í Finn-
landi. Hafa Finnar alið á seinni árum nokkura afburða
liúsameistara, en sumir hafa að vísu gengið á mála hJ11
stærri og auðugri þjóðum.