Kirkjuritið - 01.01.1950, Qupperneq 10

8
KIRKJURITIÐ
og flóknar útlistanir trúarlærdóma, sem að engu gagni
koma. Eina játningin, sem hún öll undantekningarlaust
á að reynast trú, er játning lífernisins. Það er sanna
postullega trúarjátningin, því að svo vildu postular Krists
og fyrstu lærisveinar játa trú sína, í verki og sannleika.
Það er játningin, sem Jesús krafðist í fagnaðarerindi sínu,
eins og Fjallræðan sýnir allra gleggst. Eða orðin, þegar
hann renndi með ást augum yfir mannfjöldann í kringum
sig og mælti: Hver er móðir mín og bræður mínir? ...
Sjá, hér er móðir mín og bræður mínir. Því að hver, sem
gjörir vilja Guðs, sá er bróðir minn og systir og móðir.
Eða dómur hans, þegar hann dregur tjaldið frá, er skilur
tíma og eilífð, og sýnir í anda allar þjóðir frammi fyrir
hástóli sínum: Komið, þér hinir blessuðu föður mins,
og takið að erfð ríkið, sem yður var fyrirbúið frá grund-
völlun heims; því að hungraður var eg, og þér gáfuð mér
að eta; gestur var eg, og þér hýstuð mig, nakinn, og
þér klædduð mig; sjúkur var eg, og þér vitjuðuð mín; í
fangelsi var eg, og þér komuð til mín. . . . Sannlega segi
eg yður, svo framarlega sem þér hafið gjört þetta einum
þessara minna minnstu bræðra, þá hafið þér gjört mér
það. Um þessa játningu lífsins á kirkja vor að sameinast
og þá eignast hún í ríkum mæli máttinn til að sameina
þjóðina, en ekki að öðrum kosti.
Sem sameinuð kristin þjóð munu Islendingar vissulega
megna að sigrast á erfiðleikum og leysa vandamál kom-
andi tíma. Félagssjónarmiðið og stjórnmálasjónarmiðið á
að vera sjónarmið kristindómsins. Ekkert málefni er
grandskoðað fyrr en ljósið frá Kristi hefir fallið á það.
Starf kristindómsins og líf verður að breiðast yfir allt,
frá arni heimilisins til æðsta valdastóls.
Ef til vill á engin þjóð jarðarinnar fegurri sálmabók
en vér. En þó brestur þar mjög tilfinnnanlega á söngva
starfsins og baráttunnar fyrir málefni kristindómsins. Sá
strengur verður að óma meir í brjósti þjóðarinnar. Já,
á því sviði á öll þjóðin að yrkja sín dýrustu og fegurstu