Kirkjuritið - 01.07.1954, Side 43

Mennirnir eru í nauðum staddir, vita ekki, hvert halda skal,
af því að þeir hafa misst sjónar af fagnaðarerindinu. Miklum
fíölda stendur alveg á sama um kristindóminn. Boðskapur hans
^emur þeim blátt áfram ekki við að eigin dómi né að þessi
veröld er Guðs heimur. Kirkjur tæmast. En að sama skapi
þrýtur lífsgleðina og trúna á þroska og framfarir og menn
einhvern veginn týna sjálfum sér. Þótt ytri kjör kunni að vera
betri, er innri hagur erfiður og bágur. Ég ætla ekki nú að fara
fleiri orðum um það. Til er kínverskt spakmæli, er svo hljóðar:

ns lokinni biskupsvígslu.