Kirkjuritið - 01.12.1954, Qupperneq 24

446
KIRKJURITIÐ
og endalok veraldar, en dr. Calhoun lýsti skilningi þeim, sem
Vesturheims guðfræðingar aðhylltust meira: Vonin í Jesú
Kristi á engu síður við Guðs ríki meðal vor, hér í tímanum
og á vorri jörð.
Þingstörfin.
Þingi var áfram haldið út ágústmánuð, og gengu störfin mjög
greiðlega sakir þess, hve allt var vel undirbúið. Starfaði þingið
í mörgum hópum, er höfðu hver sitt verkefni, en því næst báru
hóparnir sig saman o. s. frv. Fulltrúi íslenzku kirkjunnar, Bragi
Friðriksson, var í hópnum, sem fjallaði um „Trú og skipulag“.
Þetta, að starfa í hópum, sem ekki voru mjög fjölmennir,
olli því meðal annars, að menn kynntust þar miklu frekar.
Voru framsöguræður fluttar og ályktanir samþykktar, en
óhugsandi er að greina frá því hér. Þar er af svo miklu að taka,
að ekki væri unnt að velja og hafna, enda lítið á að græða, nema
fyrir þá, sem vilja lesa þingtíðindin.
Lokaafgreiðsla um sjálft aðalefni þingsins, „Kristur, von
heimsins“, fór fram á fundi 28. ágúst. Skýrsla ráðgefandi
nefndarinnar, sem undirbjó málið, var samþykkt einróma, svo
og boðskapur þingsins um þetta efni. Voru fjórir almennir
fundir haldnir um þetta aðalmál þingsins, og samþykktar marg-
ar breytingartillögur um orðalag. Mun sjaldan nokkurt mál
hafa fengið rækilegri meðferð. Fjögur ár liðu frá því er efnið
var valið, og nefnd, er til þess var kjörin, vann að því árlega-
Voru skýrslur nefndarinnar jafnharðan sendar kirkjudeildun-
um til yfirskoðunar og athugasemda. Að þessu starfi öllu loknu
vann nefndin úr öllu efninu, og var það sú skýrsla, sem þingið
fékk til meðferðar. Þá var málið rætt á þinginu af 15 hópum
á 4 fundum hver hópur, en því næst dró nefnd saman niður-
stöður hópanna. Á grundvelli alls þessa var svo saminn boð-
skapur þingsins, sem áður er nefndur. Endar sá boðskapur með
orðunum: „Gleðjist í voninni."
Mannvalið.
Á þessu þingi var saman komið eitthvert mesta mannval.
sem dæmi eru til, og væri ekki rétt að fara hér að draga fram
einstök nöfn. Þó má geta þess, af því að það er oss næst, að
einn glæsilegasti leiðtogi þingsins þótti vera norski kirkjuhöfð-