Kirkjuritið - 01.12.1954, Side 48

Frú Þóra Melsteð.
1. október 1874 var Kvennaskóli Reykjavíkur settur í fyrsta
sinn af stofnanda hans og fyrstu forstöðukonu, frú Þóru Mel-
steð. Á þessu hausti er því skólinn 80 ára. Undarlega hljótt
hefir verið um það brautryðjandastarf, sem þar var unnið.
Ætla má, að hugir manna hafi ekki verið opnir eða móttæki-
legir fyrir það málefni, sem hafði að markmiði að auka mennt-
un kvenna, og vekja þær til meðvitundar um rétt sinn til náms
á borð við bræður sína. Engin hefði tekizt þetta á hendur á
þeim árum önnur en sú, sem bjó yfir hugrekki, áhuga og fórn-
fýsi. Þetta var fyrsti kvennaskóli, sem settur var á stofn í
landinu, og fyrsta sporið til þess að konur færu sjálfar að
hugsa og tala um sinn eigin hag og heill. Vera má, að braut
þeirra, er síðar komu og vörðu ævi sinni til þess, að koma
málefnum íslenzkra kvenna í betra horf, hefði orðið enn þyngi'i
og erfiðari, ef Kvennaskóli Reykjavíkur hefði þá ekki verið
búinn að starfa í nokkur ár.
Mætti þá minna á það,. að konur þessa lands og þjóðin öll
á stóra þakkarskuld að gjalda konunni, sem átti hugmyndina
um þennan fyrsta kvennaskóla og barðist fyrir stofnun hans
og framgangi.
Frú Þóra Melsteð helgaði íslandi líf sitt, þótt móðurland
hennar væri annars staðar. Hina ungu heimasætu á Möðru-
völlum í Hörgárdal dreymdi um nýtt fsland í menningu og
menntun kvenna. Þann draum gerði hún að ævistarfi sínu.
Á þann veg svaraði hún heimreið Norðlendinga að föður
hennar, Grími amtmanni, í júní 1849.
Eitt skammdegiskvöld í Kvennaskóla Reykjavíkur sagði hún
þeirri, er þetta ritar, frá atburði þeim, er hún — þá rúmlega
tvítug — varð sjónar- og heyrnarvottur að. Það var einföld
frásögn, en átakanleg. Að nokkrum dögum liðnum var hun
orðin föðurlaus.
Stundum eru kaldir vornæðingarnir, ekki sízt í Norðurlandi.
Manni gæti dottið í hug — og ekki að ástæðulausu —, að kulda