Kirkjuritið - 01.04.1961, Blaðsíða 4

Séra Friðrik Friðriksson
dr. tJieol.
I 25. maí 1868 — d. 9. marz 1961
(Minningarræða séra Bjarna Jónssonar vígslubiskups)
*
MaSur korn jram, sendur aj Gufii.
Þannig er í byrjun Jóhannesarguðspjalls talað um starf
Jóhannesar skírara, og sagt: „Maður kom fram, sendur af
Guði; hann hét Jóhannes“.
En nú segi ég: „MaSur korn frarn, seridur af Guði; hann
hét Fri&rik Fri&riksson“.
Þessi maður kom til vitnisburðar, til þess að vitna um
ljósið, til þess að allir skyldu trúa fyrir hann. Ekki var hann
ljósið, heldur átti hann að
vitna um ljósið.
Það var hið dýrmætasta
hnoss, sem hlotnaðist séra
Friðrik, að hann ævi alla
tók á móti birtunni frá hinu
himneska ljósi. Það var
honum eðlilegt að segja:
„Ekki er ég ljósið. En það
er mín sælasta gleði að
vitna um ljósið“. Og því
segir hann sjálfur: „Þú ljóss-
ins ljós, sem lýsir heimi öll-
um, þú rauða rós, er ríkir
lífs í höllum, ó, bú oss hjá,
allt batnar þá; i návist þinni
er náð og friður“.