Kirkjuritið - 01.04.1961, Blaðsíða 9

K i r k j u r i t i ð
151
Höfnum nú svefni
hrindum í skyndi
drunga og göngum
djarfir að starfi.
Fram, fram, frækinn lýður sæki,
fyrir oss fari fáni um lönd og rán.
Það er sannur ættjarðarvinur, sem kallar til æskunnar um
leið og fánann skal hylla.
Undir þínum fagra feldi
fylkir sér nú Islandsdrótt.
Og ennfremur:
Hátt, hátt lyftum ljóssins fána,
eflum og styðjum ættarjörð og þjóð.
Þetta er ekki sagt í þunglyndisrómi. Allt er þetta í fögn-
uði mælt og því óskin borin fram:
Verði sólskin í sál
og hið síglaða fjör
gjöri samband við göfginnar þrótt
Þannig á æskan að færa þjóðinni blessun.
En kraftinn skal sækja til Drottins, í heilagri kirkju, þar
sem menn uppbyggjast sem lifandi steinar í andlegt hús. f
kirkjunni skulu menn taka á móti hinum heilaga altariseldi.
Þar skal kristin æska íklæðast hertýgjum ljóssins og taka
a móti fyrirheitum til starfs og dáða. Krossins merki skal
haldið hátt á lofti, og við æskuna sagt: „Undir þessu merki
skalt þú sigra“. Þessvegna segir séra Friðrik, er hann biður
fyrir kirkjunni:
Feðranna trú á bjargi byggð,
vér bindum við þig ævitryggð.
Kirkjan er stríðskirkja, en á leið til sigurs. Hræðumst
ekki baráttuna, því að Drottinn er með oss, og því segir
séra Friðrik við kirkjuna:
Drag upp þín segl
og hátt við hún
lát hefjast krossins sigurrún.