Kirkjuritið - 01.09.1976, Síða 29

eða jafnvel í heiminum, — vill feta í
fótspor Jóhannesar skírara, þá vitum
Ver, að þó það vissulega verði litið í
óeimsins augum, þá getur það orðið
^ikið í Guðs augum, og að Drottinn
^uni halda yfir því hendi sinni, — og
t>á er oss nóg.“
Þessir smákaflar úr ræðunni, þótt
sundurlausir séu, — hygg ég að
9eti gefið nokkra innsýn í, hvað mönn-
um var efst í huga í sambandi við
stofnun kirkjufélagsins.
Að guðsþjónustu lokinni var fundur
settur og skýrði forseti, sem þá eins
°9 lengstaf var sr. Jón Bjarnason, —
a nieðan hans naut við, — frá því, að
^e9ar hefðu 12 söfnuðir samþykkt
^irkjufélagslögin, eins og frá þeim var
9engi5 á fundinum í Mountain. Og
heföu þessir söfnuðir allir sent fulltrúa.
^yeir söfnuðir frá North-Dakota höfðu
hins vegar ekki samþykkt lögin, —
en fulltrúar frá þeim voru mættir —
ei9i að síður. Var samþykkt að veita
heim málfrelsi á fundinum. —
Mál þau, sem tekin voru til umræðu
a bessu fyrsta kirkjuþingi ísiendinga í
esturheimi voru þessi: 1. Sameining
inna íslenzku safnaða í eitt kirkjufé-
a9 og endurskoðun grundvallarlag-
anna. 2. Myndun stjórnarnefndar fyrir
'■"kjufélagið. 3. Stofnun sunnudaga-
a^óla í söfnuðunum. 4. Útgáfa kirkju-
élagsbiaðs.5. Kaup á guðsorðabókum.
• Prestsmál Nýja islands. 7. Reglur
yrir ferming barna. 8. Helgidagahaid.
• ^irkjuagi.
. 1 málinu um inngöngu safnaðanna
1 ^irkjufélagið var samþykkt, að
a a alls ekkert standa í grundvallar-
°9unum um kjörgengi eða atkvæðis-
re*t kvenna. Gerðu þeir, sem þar höfðu
mest í móti staðið, — sig ánægða með
það, þótt reyndar mætti túlka ákvæði
laganna í þessu efni á báða vegu, —
þar sem þetta var hvergi boðið eða
bannað. Var þá gengið út frá því sem
sjálfsögðu, að þeir tveir söfnuðir, sem
enn höfðu ekki samþykkt inngöngu í
kirkjufélagið, mundu vinda að því
bráðan bug, — og varð sú raunin á. —
Að öðru leyti var grundvallarlög-
unum aðeins lítillega breytt. — Og
urðu greinarnar 13 í stað 12 áður í
hinni endanlegu gerð þeirra.
í sunnudagaskólamálinu var sam-
þykkt að kjósa þriggja manna nefnd
því til stuönings, að sunnudagaskólar
kæmust á í kirkjufélaginu. Ennfremur
var fulltrúum á hendur falið að gang-
ast fyrir því, hver í sínum söfnuði, —
að sunnudagaskólar yrðu stofnaðir
þar.
En langþýðingarmesta samþykktin,
sem gerð var á þessu þingi var
ákvörðunin um að hefjast handa við
útgáfu kirkjulegs tímarits. íslenzka
kirkjan átti þá alls ekkert málgagn og
var þess því þeim mun meiri þörf. —
Skyldi fyrst gefa út sýnishorn af blaði
þessu. Átti blaðið að verða ein örk,
innheft. — í 8 blaða broti — og koma
út mánaðarlega. Þegar sýnishornið
væri komið út, skyldi áskrifendum
safnað.
Hið umrædda sýnishorn kom svo út
í desember þetta sama ár. Hlaut það
nafnið „Sameiningin", mánaðarrit til
stuðnings kristindómi og kirkju íslend-
inga. Ritstjóri var sr. Jón Bjarnason,
— og hafði hann það starf með hönd-
um allt þar til hann lézt — árið 1914.
Hið fyrsta reglulega númer Samein-
ingarinnar kom út í marz 1886. Upp
187