Kirkjuritið - 01.04.1977, Blaðsíða 29

urnar, sem hann kenndi þar, voru allar
omnar af mjög fátæku fólki, og studdi
ann þær í öllu, eins og hann gat.
n þegar hann var sjálfur farinn aö
, 61 su °9 kröftum og orðinn ósjálf-
jarga í eili sinni, komu þær sér
I aman um að annast hann í samein-
n9u; Þá voru þær uppkomnar, giftar
9 áttu börn, en á hverjum degi var
'n ver hjá honum til að ala önn
rir honum og gæta hans.
^a’ °9 v°ru þær ekki kristn-
ar r
sk’" VOm 6kki kristnar> ekki
irSar, en þær trúðu á Jesúm. Hann
enndi þeim málin á Nýjatestament-
’ th Þsss að þær kynntust því. Og
ær kynntust því rækilega.
St'klað á stóru
nu verSur að reyna að stikla á
0rU, því ag of |angt yrgj ag rekja
I a frásögn Ailiar. Hún varð um skeið
P^9jandi hjá Gyðingafjölskyldu einni.
0r vel á með henni og húsmóðurinni
þnr’ °g ræddu þær löngum um trúna.
r ex mj°g kunningjahópur Ailiar,
að V|f^ratt SV° 9estkvæmt hjá henni,
vi. ÚSráðendum þótti nóg um. Þeir
u ekki, að á þá félli grunur um að-
a kristniboði. Varð hún því enn
husnæðislaus.
— Hvað átti ég að taka til bragðs?
sy9lr hún- Ég bað Guð að leiða mig,
0 að ég fyndi einhvern hentugan
samastað.
* Þá bar svo við um sömu mundir, að
^ 'r r°sknir, kristnir Gyðingar komu
und hennar og báðu hana hafa
forgöngu um að stefna saman kristn-
um Gyðingum í Jerúsalem. Þeim hafði
sjálfum mistekizt slíkt og aðeins
sprottið sundrung af. Vonuðu þeir, að
betur tækist, ef ,,gojo“, útlendingur,
hefði frumkvæðið. Aili lét tilleiðast, og
tókst þá allt vel. Komu allir nema
tveir þeirra, sem boðnir höfðu verið.
Meðan á þessu stóð gerði Aili sér
ferð til eldri hjóna til að bjóða þeim
að slást í hópinn. Þau bjuggu í nýlegu
húsi, er þau höfðu byggt sér gegnt
Schnellersstofnuninni, sem kunn er í
Jerúsalem. Þegar hún var að kveðja
þau, sýndu þau henni íbúð á neðri
hæð hússins, sem þau sögðust þurfa
að fá leigjendur í. Báðu þau hana
að hafa það í huga, ef hún rækist á
einhverja, sem væru í húsnæðisleit.
Henni leizt vel á íbúðina og lét hún
þess getið, að sjálf væri hún hús-
næðislaus, en hins vegar þættist hún
sjá, að þessi íbúð yrði sér of dýr. Þeg-
ar hjónin heyrðu það, buðu þau henni
íbúðina með svo sanngjörnum kjör-
um, að hún stóðst ekki mátið. Og
þar með hafði hún fengið samastað
til frambúðar á ákjósanlegum stað í
borginni.
Þegar hér var komið sögu, reit
Aili heim til Finnlands og æskti þess,
að systir Ester fengi að flytja til henn-
hennar frá Haifa, svo að þær gætu
starfað saman. Varð það úr, að þær
bjuggu og störfuðu saman næstu árin.
Fór þá enn sem fyrr, að gestkvæmt
varð hjá þeim. Komu bæði háskóla-
stúdentar, skólafélagar og vinir Ailiar,
nágrannar og ýmsir kunningjar. Voru
þá hafðir biblíulestrar eða stofnað
var til umræðna. Húsnæðið var það
rúmt, að þær gátu haft sitt herbergið
27