Kirkjuritið - 01.04.1977, Blaðsíða 52

an að öðru heimsþingi Lúthersku
heimssamtakanna í Kaupmannahöfn
frá lokum júní fram í byrjun júlí 1929.
Vinir gyðingatrúboðsins komu þá
saman á hópfund, þar sem Johnson
hélt aðalræðuna. Hann greindi frá
kristnu hreyfingunni meðal Gyðinga í
Búdapest, er leitt hafði til stofnunar
Samtaka kristinna Gyðinga. Um þetta
ritaði kristniboðsstjórinn í Leipzigfé-
laginu, dr. von Harling, í blaðið „Friede
uber israel“: „Við fögnuðum ágætri
þátttöku á sérfundi okkar í Hamborg
um útbreiðslu fagnaðarerindisins með-
al Gyðinga. Hin áhrifamiklu orð
Johnsons orkuðu mjög á okkur. Þau
báru vott um heilbrigðan, lútherskan
skilning á kristniboðsverkefni okkar
og um mikinn persónuleika.“
Hermaður með hlýtt hjarta
Þingið í Nurnberg 27. febrúar til 1.
marz var að ýmsu leyti ólíkt þinginu
í Hamborg. Það snerist eingöngu um
kristniboð meðal Gyðinga. Langflestir
þátttakendur voru frá Þýzkalandi. Gísli
Johnson var í hópi fárra útlendinga
Hann flutti fyrirlestur um spurninguna:
,,Hvað varðar mestu í kristniboði
meðal Gyðinga?"
I frásögn dr. von Harlings í tíma-
ritinu „Saat und Hoffnung" segir svo:
„Í erindinu sneri hann sér umsvifalaust
að baráttunni og átökunum um sálir
Gyðinga. Enginn hefði getað lýst
þessu betur en hinn reyndi stríðs-
maður. Hjarta hans svellur af kær-
leika. Hann er óhræddur og óhagg-
anlegur í sannleiksást sinni, og hann
50
hlífir ekki því, sem er svikult í kristni-
boðinu." Erindi hans var síðar prent-
að í nefndu tímariti.
Meðal Gyðinga í Búdapest
Það liðu meira en tvö og hálft ár frá
þinginu í Nurnberg, þangað til ég hitti
hann aftur. Á þessum tíma skiptumst
við hins vegar á mörgum bréfum. Hann
gaf líka út mörg smárit á þýzku, oQ
hann sendi mér þau, jafnóðum og þau
komu út. Strax eftir að við hittumst
í Hamborg í fyrsta sinn, bauð hann
mér til Búdapest. Ég hafði ekki tök á
að fara þangað fyrr en árið 1931. Þá
fyrst gafst mér tækifæri til að kynnast
starfsakri hans. Hann átti heima 1
Gyarmat-Utca, í húsi, sem tilheyrir
enn þá norska kristniboðinu, og kap'
ellan, sem byggð var áföst við húsið,
var þar þá þegar komin upp.
í litskreyttum pésa um Búdapest frá
árinu 1928 eru íbúarnir taldir vera
960.000 talsins, þar af 60% kaþólskir,
15% evangeliskir og 23% Gyðingaf-
i engri þýzkri borg voru svo margir
Gyðingar, ekki heldur í Vín, og þein
sem voru þessum málum ókunnugir’
urðu undrandi, þegar þeir heyrðu
þetta. Svo var einnig um mig.
„Félag Gyðinga, sem trúa á Krist“
Það var þó annað, sem meiri ástaeða
var til að furða sig á. Það var tilvera
Félags Gyðinga, sem trúðu á Krist-
Var það stofnað árið, sem Johnsot1
J