Nýjar kvöldvökur - 01.07.1933, Blaðsíða 37

Nýjar kvöldvökur - 01.07.1933, Blaðsíða 37
DJÁSN OG DÝRINDIS KLÆÐI 131 sín megin, sneri hann stööugt að henni og starði á hana. »Þú lætur þér rótt um hvað við tek- ur«, mælti hann. Hún brosti. »Nei. Mér er ekki rótt«. »Þú spyrð ekki einu sinni að því hvert við séum að fara«. »Það skiftir engu máli, bara ef tíminn líður«. »Engu máli! Einmitt það. Jæja, frú mín góð. Við erum á leiðinni til Ritz hótelsins.*) Þú ert fögur kona og ég get ekki neitað mér um þá ánægju, að láta fegurð þína skína á tilhlýðilegum staö. Auk þess er ég einmana ferðalangur á þessum slóðum og get ekki stært mig af að eiga marga kunningja meðal kven- þjóðarinnar«. í því bili staðnæmdust þau framan við súlnaraðir hótelsins. Þegar hún kom inn í forsalinn hikaði hún við augnablik og leit í kringum sig eins og kona, sem er að vakna af löng- um svefni. »Sérðu marga vini og kunningja«, spurði hann háðsbroslega, þar sem hann stóð við hlið hennar. »Enga vini«, svaraði hún. »Enga vini framar. En ég sé andlit á fóiki, sem einu sinni voru vinir mínir. Þarna — nei! Þessi kona þarna hlýtur að vera Cicely Gloucster! Þarna er maðurinn hennar. En getur þetta verið litla dóttir þeirra — þessi háa stúlka? Er hún ekki inndæl? Ó! Skjddi hún líka...«. »Farðu og reyndu að endurnýja kunn- ingsskapinn við þau«, mælti hann. »Hún hrökk saman. Nei — æi-nei, það væri ómögulegt. Þau mundu aldrei... Ég, sem er búin að vera meira en seytján ár *) Eitt af skrautlegustu og dýrustu hóteluu- um í London. Þýð. yfir á meginlandi Evrópu og flakka úr einni borg til annarar«. »Hvaða borgir?« »Nissa, Cannes, Róm, París, Vín, Búdapest...« »Þú ert framúrskarandi leikkona, frú mín góð. Það má ekki rninna vera en maður gefi þér allt það hrós, sem þú átt skilið«. Það var eins og hún tæki varla eftir orðum hans, er hún gekk á undan honum inn í borðstofuna. Borð þeirra var undir hlið nálægt einu horninu á salnum. Ástralíumaðurinn lét sem sér væri þetta mikil vonbrigöi. »Þú mundir hafa tekið þig betur út í miðjum salnum«, sagði hann. Enn hrökk hún saman. »Nei, þetta er betra, ef þú vilt vera svo góður!« »Það verður líklegast svo að vera. Hér er allt troðfullt«. Síðan settust þau að kvöldverðinum, tvö ein við lítið borð eíns og elskendur í tilhugalífi og hún færði sig úr kápunni og breiddi hana yfir stól- bakið og horfði í kringum sig mjög kyrr- lát og bærði ekki á sér. »Ekki skulu vistir sparaðar við þá, sem dæmdir eru«, tautaði hann við sjálf- an sig um leið og .hann pantaði rússnesk styrjuhrogn, dýrindis súpu,heilagfiskiog kalkúnasteik — því að ég býst við, að tæplega verði það neitt sælgæti, sem þú færð síðar meir, bætti hann við, eins og til að auka matarlystina — við skulum líka fá: amerískt 'salat, eggjaköku og kampavín«. Hún hafði verið að horfa í kringum sig á öll borðin og viðhöfnina og virtist lítt veita eftirtekt því sem hann sagði. Allt í einu var eins og hún rifi sig upp úr einhverju draumamóki og reyndi að taka eftir því, sem hann var að segja: »Þá, sem dæmdir eru?« 17*

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.