Tíbrá - 01.01.1892, Blaðsíða 31

27
Þá lagðist hún niður við eldinn hjá þeim og
fór að sofa.
Nú gekk eg út í garðinn. Þar var gamla
hænan með tíu unga, og var að leita að korn-
um, og þegar hún fann þau, kallaði hún á unga
sína, sem undir eins lilupu til hennar. Iiún
sagði við sjálfa sig: »Sólin, sem sjer alla hluti,
heíir aldrei séð neitt eins fallegt og ungana
mína. Ærin elskar lambið sitt, kötturinn elsk-
ar kettlingana sína, en eg elska ungana mina
heitara en þær elska börnin sín. Komið inn-
•dælu, litlu ungarnir mínir! Komið, og hreiðrið
ykkur undir vængjunum á mjer, því að þar
hvílið þér liættulausir í værð.« Þá hlupu allir
ungarnir til mömmu sinnar og fóru að sofa
undir stóru og heitu vængjunum hennar.
Frelsarinn vill safna ykkur, börn mín! undir
vængi náðar sinnar, eins og hænan saman safn-
ar ungum sínum undir vængi sjer. Flýið þang-
að í aðköstum lífsins. Þar er óhult skýli.
Sagan um litlu kisu.
(Þýtt)
Amma sagði börnunum þessa sögu:
Litla kisa á sjálf að fara að vinna fyrir lífi
sínu.
Það var einu sinni lltill köttur, varla árs-
gamall. Mamma hans sagði við hann: