Tíbrá - 01.01.1892, Blaðsíða 57

53
læra utan að. Eg vildi óska, að öll orð væru
þýðingarlaus.
Eg held, að eg verði þá að fara að byrja á að
læra þau: f-a-n-g: fang e-l-s-: els: fangels -i: fang-
elsi; það er hús, sem afbrotamenn eru settir í;
því kalla þeir það ekki eins vel skóla, því að
hann er fangelsi. Eg veit það. S-t-r-a-f-f:
straff. Eg veit, hvað það orð þýðir; eg þarf
ekki að læra það á bókina.
0, þessar leiðinlegu námsgreinar! Eg get
aldrei lært þær. Á: n-æ-g-j: ánægj -a: ánægja;
það, sem maður hefir þóknun á. Jú, eg veit,
hvað ánœgja þýðir; það að sveifla sér á garðs-
hurðum og fara í knattleiki. Eg þori að segja,
að ef Jón Grant heyrði til mín, mundi hann
kalla það mestu ánægjuna að fá nýja bók.
Lesa, lesa, lesa! Eg hata allan lestur. Þegar
eg verð fullorðinn maður, skal eg aldrei líta í
bók. 0, hvað eg vildi óska, að eg væri orð-
inn fullorðinn«!
Nú varð litli drengurinn fullorðinn.
»Já, nú er eg orðinn fullorðinn, og það er
ógæfa mín mesta, að eg var svo Óhygginn í æsk-
unni. Eg hataði bækur mínar, og kostaði
meira kapps um að gleyma námsgreinum mín-
um en nokkru sinni að læra þær. Faðir minn
sagði: »Jakob minn! Stundaðu lærdóminn.
Annars verður þú til einkis nýtur á fullorðins-
árunum«.