Tíbrá - 01.01.1892, Blaðsíða 72

68
þér hefði verið betra að eiga nú þrjú lagleg
lömb, eins og eg sagði þér, ef þú hefðir fylgt
ráðum mínum?«
»Jú,« sagði Jakob. »Eg hefi orðið fyrir mikl-
um skaða.*
»Já,« sagði pabbi hans. »Þú hefir orðið fyrir
meiri skaða en þú veizt af. Þú hefir ekki ein-
ungis misst aleigu þína, en þú hefir líka verið
grimmur og miskunnarlaus. Það er verra.
Eða mundir þú ekki kalla það grimmd og ill-
mennsku af mér, ef eg hefði hlaðið svo á mig
f'ólki, að eg ekki hefði liaft nægilegt handa því
að borða, svo að það hefði dáið úr hungri?
Þú kvartar undan skaðanum. En livernig lield-
urðu að lörnbin geti kvartað undan þér, þar
sem þau kvöldust svo mjög? Þú veizt þó, að
guð hefir ekki gefið okkur skepnurnar til að
fara illa með þær, heldur til að lrafa gagn af
þeirn, og það getum við bezt með því, að fara
vel með þær.«
»En eg treysti útiganginum fram eptir haust-
inu,« sagði Jakob.
»En guð sýnir oss á stundum, að vér meg-
um ekki freista hans með óskynsemi. Þá hefir
liann engri hjálp heitið oss, lieldur einungis,
þá er vér högum oss skynsamlega. Ef óhöpp.
koma þá upp á þá, er það annað mál. Iíugs-
aðu þér, hvað það er sárt að deyja úr hungri
og hor?«