Sjómannadagsblaðið - 01.06.1982, Qupperneq 90

Ekki er unnt hér að telja upp öll
þau miklu og margvíslegu verk-
efni sem Guðmundur leysti fyrir
samtökin meðan hann stóð þar í
fararbroddi, en allir sem til þekkja
minnast elju hans og dugnaðar í
öllu því sem varðaði málefni sjó-
mannastéttarinnar.
Árið 1962 urðu ritstjóraskipti
við Víkinginn og tók þá Guð-
mundur við ritstjórninni. Naut
hann sín vel í því erfiða starfi,
hann hafði góðan stíl og þekkti vel
íslenskt mál. Þá fékk hann að
njóta þess sem fyrri skólaganga
hans færði honum. Hann fékk
tækifæri til að beita því vopni,
sem hvað beittast getur orðið,
stílvopninu. í hinum mörgu ske-
leggu greinum sínum í blaðinu.
Þar lét hann ekki deigan síga
heldur hélt mjög á lofti hinni
hörðu baráttu sjómanna þar sem
hann hélt því fram, að fyrir störf
sín ættu þeir að hafa góð laun, en
eins og margir vita voru kjör
þeirra oft bág. Lengst af var
Guðmundur aðeins með einn
starfsmann við blaðið þó fór svo
að aðstoðarritstjóri var annað
slagið. Fjárhagur blaðsins og
sambandsins var lengst af mjög
lítilfjörlegur svo mikið aðhald
þurfti að sýna á öllum sviðum.
Fáir hafa unnið við þrengri kost
en Guðmundur gerði lengst af.
Hann vann sambandinu ómetan-
legt gagn og málefnum sjómanna.
1978 hætti Guðmundur störfum
við blaðið eftir langan starfsdag.
Stjóm Farmanna- og fiski-
mannasambands íslands færir
Guðmundi Jenssyni innilegar
þakkir fyrir vel unnin störf við hin
margvíslegu verk í þágu sjó-
mannastéttarinnar hinn langa
starfsaldur hans hjá sambandinu.
Sqómin vottar fjölskyldu hans
samúð við fráfall hans.
Blessuð sé minning Guðmund-
ar Jenssonar.
F. 13. jan. 1897, d. 263.1982.
Jens Stefánsson fv. stýrimað-
ur, var fæddur í Reykjavík
13. janúar 1897, sonur hjón-
anna Stefáns Snorrasonar fv.
stýrimanns frá Litla-Bæ í Mýra-
sýslu og Kristínar Jóhönnu Tom-
sen, sem fædd var í Danmörku.
Jens ólst upp í foreldrahúsum, en
fljótt snerist hugurinn að sjónum,
eins og títt var um unga menn á
þeim tíma, enda sjómennska arð-
vænþegasta atvinnan í þá daga.
Hann fór fyrst á skútur 1910, en
fljótt setti hann markið hærra og
fór á togara og flutningaskip. Jens
fór í Stýrimannaskólann og lauk
þaðan námi 1918, frá farmanna-
deild. Um tíma sigldi hann á
enskum togurum og sigldi m.a. á
elstu Esjunni, en síðustu 5 árin
sem hann var til sjós var hann
stýrimaður á varðskipum ríkisins,
og sigldi þar með Einari M. Ein-
arssyni á gamla Ægi. Hann var
ávallt mjög vel liðinn af skipsfé-
lögum sínum, hvar sem hann
sigldi.
Á sumri 1935 lét Jens af sjó-
mennsku og 1. ágúst það ár réðst
hann til þess fyrirtækis, sem hann
unni mest og hafði ánægju af að
helga starfskrafta sína, en þá hóf
hann störf í kaffi-bætisverksmiðju
O. Johnson & Kaaber og vann
óslitið til 1. janúar 1967 að hann
lét af störfum vegna heilsubrests.
Hann og fjölskylda hans geta seint
fullþakkað það mikla drenglyndi
sem forráðamenn O. Johnson &
Kaaber hf. ávallt sýndu honum,
enda þar drengskapurinn við
stjóm alla tíð.
Þótt Jens hafi verið hættur fastri
sjómennsku var hugurinn oft við
sjóinn og oft fór hann í frítíma
sínum sem afleysingastýrimaður á
skipum Sambandsins. Þá átti
hann trillubát um margra ára
skeið og stundaði trilluróður frá
Selsvör. Ávallt hafði hann ánægju
af að hafa unglinga innan fjöl-
skyldunnar með sér í róðra á trill-
unni og þeir ekki síður ánægju af
að fara þessar ferðir með honum.
Síðustu ferð sína til sjós fór Jens
88 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ