Eimreiðin - 01.10.1924, Síða 28

340
ÞRJÚ KVÆÐI
EIMREIÐIN
Stormar blása og straumar renna
stórmerkjanna og eldar brenna,
en venjur fjúka og víkja um set.
Slíkir eiga hin breiðu bökin. —
Brögð þeir kunna og fastatökin;
geta hampað heilum þjóðum,
högum þeirra og aldarbrag,
geta vakið vilja hljóðum
vor og fjör á eyðislóðum,
hreinsað mollu heimsins dag.
Tímans lítt þeir lækka’ af svörfum,
ljóma jafnt á aldahvörfum.
Eiga dreka og hrausta heri,
horfa hvast úr lyfting enn;
standa fast, þó straumar beri
stóra flota’ að gleymsku skeri,
þar sem fara meðalmenn.
Ferð Y^r Atlantshafið.
Eftir Stgr. Matthíasson.
Eg hafði heitið því, ef auðnan leyfði mér einhvern tíma að
ferðast vestur um haf, að taka mér þá far — ekki með nein-
um slordalli, — heldur með einu af veglegustu og stærstu
skipunum. Þetta ætlaði þó ekki að ganga eins og í sögu, þvl
plássin voru pöntuð fyrir fram. Eg varð að horfa á eftir bæði
»Mauretania« og »01ympic«, án þess að geta fengið far með
þeim. Þá var að reyna að komast með »Berengaria«, sem
var næst í röðinni, en hún var líka fullfermd. Af hendingu
fékk eg þó far með henni; — farþegi hætti við að fara, o3
fékk eg hans farmiða.
Þetta stapp með farmiðakaupin tafði mig vikutíma í Lund-