Eimreiðin - 01.10.1924, Qupperneq 29

eimreiðin
FERÐ YFIR ATLANTSHAFIÐ
341
únum. — Eg horfði þó ekki í þá tímatöf, því ætíð er hægt
að hafa nóg fyrir stafni í London. Eg vildi ekki gefast upp
við að ná í pláss með einu af stærri skipunum. Daglega var
hægt að fá far með minni skipum, kringum 20 þús. smálestir
að stærð, en það nægði mér ekki. Berengaria féll mér hins-
vegar vel í geð, því hún var nógu stór eða 52,706 smálestir
að stærð. — Aðeins tvö skip eru í heiminum stærri en hún,
Olympic, sem er 54 þúsund smál., og Leviatan, sem er rúmar
58 þús. smál., en munurinn er ekki verulega tilfinnanlegur.
2.
011 stærstu Atlanshafs-skipin halda til í Southampton, þegar
þau eru í höfn á Englandi. Þar eru skipakvíar stærstar. Þang-
að fór eg frá London, sem er 4 tíma ferð með járnbrautarlest.
Var mér nú forvitni á að sjá og kynnast farkostinum.
Þar lá Berengaria við hafnargarðinn, spölkorn frá, þar sem
járnbrautarlestin nam staðar.
Eftir að hafa afhent einum skipsþjónanna farangur minn,
íók eg mér göngutúr meðfram skipinu til að virða það fyrir
mér. Það tók tímakorn að ganga frá einum enda þess til
annars, því það er 905 fet á lengd. Datt mér þá í hug vísan
úr Svoldarrímum um »Orminn langa«:
„Heil var stund frá höföi að sjá,
er hljóp á storðu boða,
þar til mundu aftan á
ýtar sporðinn skoða“.
Hátt var upp að lyftingunni, líkt og upp á þak á stórhýsi;
Wargar voru gluggaraðirnar, þrír voru reykháfarnir, en að eins
<vö siglutrén — og langt á milli þeirra. Laglegur þótti mér
knörinn, en þó ekki eins stórkoslegur eins og eg hafði átt von á.
Og það verð eg að segja, að meira þótti mér koma til »Orms-
'ns langa«, þegar eg í æsku heyrði fyrst frá honum sagt. En
það sá eg fljótt, þegar eg var kominn um borð, að nóg var
Plássið á þilfarinu, aftan til á skipinu, til þess að »Ormurinn
langi« gæti staðið þar til prýðis. Orkin hans Nóa hefði líka
yel rúmast frammi í skipinu; en í lestinni hefði vel mátt koma
fyrir í einni kássu bæði ]árnbarðanum, Trönunni og Orminum