Eimreiðin - 01.07.1927, Síða 46

238
NÝ HEIMSSKOÐUN
eimreiðiN
fræðingurinn W. ]. Kilner og rússneski læknirinn dr. Naum
Kotik. Þá hefur og Þjóðverjinn dr. v. Schrenk-Notzing 03
fleiri rannsakað þessa geislan. Að því er höfundur
Nýals álítur, er hraði lífgeislans afar mörgum sinnum meiri
en hraði ljóssins, sem þó fer 300,000 kílómetra á sekúndu
hverri. Þessi geislan frá manninum safnast fyrir á aflsvæði
honum skylds en lengra komins eða samstiltara mannkyns,
og stefnir geislanin án afláts að því að endurframleiða líkama
slíkan sem hún stendur af. Við andlátið losnar orka úr hin-
um deyjandi líkama og kemur enn fram á sama stað; skapar
geislanin sér þannig nýjan líkama á annari stjörnu, að líkind-
um með tilbeina þeirra, sem þar eru fyrir. A miðilsfundum
er það vanalega íbúi annarar stjörnu, sem talar fyrir munn
miðilsins. Lýsingar þær á öðrum heimi, sem fram koma
á fundunum, eru meira og minna mishepnaðar tilraunir hinna
fjarlægu gesta að fræða oss um jarðfræði, landafræði og líf"
fræði þeirra hnatta, sem þeir byggja, og um annað það, sem
við kemur lífi þeirra þar.
Hér er ekki ætlunin að skýra frá því að nokkru ráði,
hvernig höfundur Nýals rökstyður skoðanir sínar. Það yrð1
of langt mál, enda kynnast menn þeim bezt með því að lesa
sjálfa bókina. En mjög sýnast röksemdirnar bera einkenm
snillinnar, meðal annars af því, hve ljósar þær verða, þegar
vér tökum fyrir alvöru að gefa þeim gaum. Ég hef heyrt
suma komast svo að orði, að engu skifti, hvar annar heimur
sé, þegar það er sannað, að hann sé til og að vér lifum a*
fram eftir líkamsdauðann. En auðvitað skiftir það jafnan miklu
máli, að vitað sé sem sannast og réttast. Það er engin sma-
ræðis gáta, sem leyst er, ef takast má að sanna, hvar annar
heimur sé. Það er gáta, sem mannkynið er búið að glíma
við í þó nokkrar þúsundir ára, eða síðan að fyrsti vísirinn ti
trúarinnar á hann varð til, og það án þess að komast að
nokkurri fastri niðurstöðu. Og að vísu er kenning Nýals stor-
feld, ef rétt reynist, meðal annars af því, að með henni er
öðru lífi, sem trúarbrögðin hafa svo lengi boðað án þess Þe
að finna því stað innan skynheimsins, svift inn fyrir takmor
hans. Því enda þótt því sé fjarri, að vér skynjum allan stjörnu
geiminn enn sem komið er, getur aldrei orðið þar uffl