Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1927, Blaðsíða 110

Eimreiðin - 01.07.1927, Blaðsíða 110
302 RITSJÁ EIMREIÐIN trúarjáfningunni. SkoÖun hans var sú, að postullega trúarjáfningin hefði þau atriði inni að halda, sem kristnir menn hlytu að hneykslast á, ef hinn ríkjandi skilningur kirkjunnar fengi að ráða. Nefndi hann þar til annað eins atriði og meyjarsonernið. Deilunni út af postuliegu trúar- játningunni lauk svo, að „þegar 19. öldin gekk til grafar, mátti heita, að flestir háskólaguðfræðingar þýzkir, bæði af stefp.u íhaldsmanna og frjáls- lyndra, hefðu skipað sér við hlið Harnacks í þessu máli“, eins og Jón biskup Helgason kemst að orði í fyrnefndum formála. Bók sú, sem hér birtist í íslenzkri þýðingu, er safn af fyrirlestrum, sem Harnack hélt við Berlínarháskóla veturinn 1899—1900, um eðli kristindómsins (Das Wesen des Chrístentums). Fyrirlestrar þessir komu út í fyrsta sinn sumarið 1900 og vöktu mikla athygli og deilur. And- stæðingar Harnacks vildu stimpla höfundinn háskalegan vantrúarmann, en það tókst ekki. Augu manna hafa æ betur verið að opnast fyrir því, að rifið er „stórfeld vörn fyrir fagnaðarboðskap Jesú“. í ýmsum atriðum hafa trúmálaskoðanirnar skýrst og tekið breytingum til bóta, síðan Harnack reit þessa bók. Birtu hefur brugðið yfir, þar sem áður var myrkur. Fjölmargt í Nýja testamentinu, sem mentamenn fyrir og um aldamótin síðustu gátu með engu móti samrýmt skilningi sínum á tilverunni, er í augum margra nútíðarmanna vel skiljanlegt. Harnack hefur ekki fremur en aðrir komist algerlega hjá því, að vera barn sinnar tíðar. En hann er brautryðjandi hins nýja tíma í guðfræði, og maður hlýtur að dáðst að skarpskygni hans, víðtækri þekkingu hans og hæfileika til að sýna lesendunum kjarna hinnar kristnu trúar. Og þó er það auðmýkt hans gagnvart Kristi og ást hans á fagnaðarerindinu hreinu og óspiltu, sem hrífur oss mest. Eftir að hafa farið hamförum um heima kristnisögunnar, alt frá upphafi fram til vorra daga, skýrt alt og skilið hveitið frá hisminu, verður niðurstaða hans sú, að kjarni kristindómsins sé öllum öðrum boðskap æðri. En sá kjarni sé kær- leikurinn til guðs og náungans. Hann einn gefi lífinu gildi. Það er eftirtektarvert, að annar eins vísindamaður og Harnack lýkur bók sinni með þeirri yfirlýsingu um vísindin, að þau séu að vfsu dýrðleg, fræði oss um sfaðreyndir, leiði mótsagnir í ljós, setji fyrirbrigði í samband hvert við annað og leiðrétti blekkingar í heimi skynjunar vorrar og hugmynda, en ein út af fyrir sig geti þau ekki komið í stað trúarinnar, vonarinnar og kærleikans. Þessi niðurlagsorð Harnacks, koma þau ekki vel heim við skoðanir allra mestu anda mannkynssögunnar: að þrátt fyrir síaukna þekkingu séu alt af eftir ókönnuð hinsfu rökin, og að
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.